GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

VU Magazine 1981 - pagina 97

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

VU Magazine 1981 - pagina 97

1 minuut leestijd Arcering uitzetten

De dag voor hij negentig jaar zou zijn geworden stierf mr. dr. Jan Donner, minister van staat, t-iij lieeftzijn negentig jaren mogen volmal<en, maar zijn tierdenl<ingsdag niet meer mogen beleven. Dinsdag 3 februari 1981 werd een stille rouwdag voor diegenen die hem gekend en gewaardeerd hebben, en dat zijn er velen, in allerlei kring. Ook de brede kring van de Vrije Universiteit, waarvan hij van 1945 tot 1966 president-curator is geweest, heeft reden hem met warmte en dank te gedenken, wantonder mr. Donner kwam zowel de moeizame wederopbouw van na de oorlog tot stand als de geweldige uitbouw die in later jaren voorde VU noodzakelijk, gewenst en moeilijk is geweest èn nog is.

In memoriam mr. dr. J. Donner (3 februari 1891 -2 februari 1981) Maareen ieder zal begrijpen dat reeds voordien mr. Donner vooral in de politiek en als lid van de Hoge Raad een grote naam had gemaakt. En dan te bedenken dat mr. Donner slechts door bijzondere omstandigheden in de politiek is gekomen, want noch aanvankelijk noch later begeerde hij een vooraanstaande plaats in de politiek, hoewel hij die blijkens achtereenvolgens zijn ministerschap van justitie (1926-1933), zijn erelidmaatschap van de anti-revoiutionaire partij (1961) en zijn benoeming tot minister van staat op 16 december 1971 (te zamen met Romme) definitief heeft gekregen. Want in de politiek bleek hij van begin af aan, evenals later Jelle Zijlstra, een natuurtalent te zijn. Mr. Donner vertelde wel eens het verhaal, hoe koningin Wilhelminategen hem sprak:,.Mijnheer Donner, ik heb uw vader nog gekend, hetKamerlid."Waaropmr. Donner voorzichtig antwoordde: ,, Pardon majesteit, dat was mijn grootvader " Waaropdekoningin weer:,,0, o, watword ik oud!" Dit gespreksfragment geeft overigens aan dat mr. Donner zijn politieke feeling niet van een vreemde had. Zijn grootvader, J. H. Donner (1824-1903), die onder meer predikant te Leiden was en onder wiens gehoorde student H. Bavinck kerkte, was de eerste afgescheiden predikant die voorde anti-revolutionaire partij lid van de Tweede Kamer was, van 1880 tot 1886 en van 1887 tot 1901. De vadervan mr. Donner, Andreas Matthias Donner(20 mei 1859-13 september 1937), die eveneens predikant was, muntte op diverse synodes en in onderscheidene christelijke verenigingen evenzeer uit door bestuursbekwaamheid. Mr. dr. Jan Donner, die te Leiden en Utrecht studeerde, promoveerde reeds in 1912 op éénentwintigjarige leeftijd te Utrecht in de rechtswetenschappen en ving zijn ambtelijke loopbaan aan in Deventer, in welke periode hij mr. H. van der Vegte leerde kennen, metwie hij latersamen ministerzou zijn in het eerste kabinet — De Geer. Reeds op zijn zevenentwintigste jaar was Donner hoofdambtenaar op de gemeentesecretarie te Rotterdam, vanwaarde ministervan justitie, mr. Th. Heemskerk, hem in 1922 naar het departement van justitie haalde als raadadviseur. Donner was toen eenendertig jaar en het was voor die leeftijd een bijna fantastische promotie. In 1925 werd de raadadviseur gepolst om opvolger te worden

-Magazine 10 (1981)3 (maart)

van de overleden prof. mr. W. Zevenbergen, maar het hoogleraarschap trok Donner niet aan. Later kon hij in gesprekken schalks opmerken:,,is mijn beslissing toen niet uitstekend geweest? Want zo bleef de baan vrij voor Dooyeweerd!" Op dezelfde dag dat de hoogleraren Anema en Diepenhorst hem tevergeefs polsten voor het hoogleraarschap (11 november 1925) was de Vaticaancrisis uitgebroken, als gevolg van de aanvaarding door de Tweede Kamer van de motie-Kersten, die de gelden voor de gezantschapspost bij het Vaticaan niet langer wenste toe te staan. Een geïnteresseerde mr. Donner

87

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 1 januari 1981

VU-Magazine | 483 Pagina's

VU Magazine 1981 - pagina 97

Bekijk de hele uitgave van donderdag 1 januari 1981

VU-Magazine | 483 Pagina's