GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

VU Magazine 1985 - pagina 194

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

VU Magazine 1985 - pagina 194

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

conclusie is, dat de kans dat ze gepakt werden groter was. Er is namelijk een verband te leggen tussen de positie van die vrouwen en de methode die ze toepasten, en die hangt weer samen met de kans op ontdekking. Secreet Bij de dienstbodes, vooral die in de stad, was het meest sprake van paniekerig handelen. Was een zwangerschap al moeilijk geheim te houden, de bevalling zelf was natuurlijk nog moeilijker. Het voorbeeld van Mietje is hier duidelijk. Net als Mietje lieten Jansje en Cornelia het kind in het secreet achter; Jansje gooide er zelfs nog een boender bovenop omdat het kind bleef huilen. Johanna verborg haar baby in een sluitmand bij haar bed, en Grietje gooide het in een put in de keuken, allemaal binnen een half uur na de bevalling. Bij vier van hen werd het dan ook meteen ontdekt. Bij de andere dienstbodes verliep het iets anders. Klaasje bracht haar kind in een hooischuur ter wereld en liet het daarna, in januari, achter in een greppel. Aletta wierp haar kind in het water van het Nieuwe Diep, voor de deur, en Neeltje, op weg naar Amsterdam, inde Amstel. Slechts twee dienstbodes, Cornelia en Aletta, konden alles geheim houden, maar een paar dagen later werd alsnog de lijkje gevonden waarvan zij de moeder bleken te zijn: een bewijs voor de grote rol die het toeval kon spelen.

Instrumenten, door ondeskundigen aan tiet begin van deze eeuw gebrull^t voor het opwel(ken van abortus provocatus. Met name de 'zeepspuit' (rechtsboven) werd veel gebruikt. Het is geen wonder dat veel vrouwen, die uit wanhoop hun toevlucht zochten bij illegale aborteurs, deze ingreep niet overleefden. (Ml. uit Opzij, okt. 1978)

De drie vrouwen die géén dienstbode waren hadden een heel ander verhaal. Geen van hen had de zwangerschap verborgen gehouden en ook de bevalling verliep heel normaal. Alle drie Abortusproblematiek doodden ze het kind pas een paar Kennelijk waren zowel het beroep als dagen later. Heintje Hoedels, die na dit de woonplaats van invloed op het handerde onwettige kind niet meer thuis delen van diegenen, die hun kind kwijt mocht komen van haar vader, gaf het wilden. Ik denk dat het gerechtvaarkind pap waar waarschijnlijk vergif in digd is deze lijn door te trekken naar zat. Anna Pare, van wie gezegd werd de gevonden kinderlijkjes en de vondat haar echtgenoot niet de vader delingen. Waarschijnlijk had de moewas, ging in bed op het kind liggen der, of hadden de ouders, meer mógewaardoor dit stikte. Als zij hun baby • lijkheden het kind een 'natuurlijke' bewust gedood hebben, wat bij hen dood te laten sterven door verwaarlohet meest twijfelachtig is, hebben zij zing, om het naar een min te brengen waarschijnlijk beter nagedacht, en er of te vondeling te leggen, of om evenviel in hun zaak dan ook niets te bewij- tuele doodslag geheim te houden. zen. Datwas wel hetgeval bij de Duitse Waarschijnlijk hoefde het niet tot Frederike, die helemaal in een vreem- doodslag te komen als er 'medeplichtide positie zat, en niet met een kind gen'waren. thuis kon komen. Haar broer wilde niet De ongehuwde dienstbode behoorde helpen en een poging het kind naar tot een groep, waarin door omstandigeen min te brengen mislukte. Toen zag heden de ergste vorm naar buiten ze geen andere uitweg meer dan haar kwam, maar zij vormt niet de essentie baby te verdrinken, wat overigens van het probleem. Die is dat kennelijk mislukte. heel wat mensen afstand deden van

156

hun kind omdat ze het niet wilden of niet konden grootbrengen. Dit is overigens geen probleem uit de vorige eeuw. Het aantal kindermoorden is langzamerhand teruggelopen en in wezen opgevolgd door de abortusproblematiek. Toch zijn in Nederland in 1983 nog vier vondelingen gevonden, van wie slechts één nog in leven was. Voorbehoedsmiddelen en abortus hebben duidelijk niet voor iedereen het probleem van een ongewenst kind opgelost. D Marlies ten Berge studeert geschiedenis aan de VU. Deze lezing is het resultaat van haar bijvak 'Nieuwe Tijd'.

vu-Magazine 14 (1985) 4 april 1985

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 1985

VU-Magazine | 530 Pagina's

VU Magazine 1985 - pagina 194

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 1985

VU-Magazine | 530 Pagina's