GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

VU Magazine 1986 - pagina 200

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

VU Magazine 1986 - pagina 200

3 minuten leestijd Arcering uitzetten

den valt. Het geldt echter ook voor acupunctuur, chiropractie en manuele therapie, waarover wèl klachten werden gemeld. Het spookbeeld dat met name van de acupunctuur is opgeroepen, als zou een dergelijke behandeling gemakkelijk een ingeklapte long — de enige echt ernstige complicatie die zich in theorie kan voordoen — tot gevolg kunnen hebben, is sterk overtrokken; dit neveneffect doet zich zelden voor en is bij deskundige behandeling ook eenvoudig te voorkomen. Die deskundigheid is van cruciale betekenis. Reden waarom het meeste gevaar te vrezen valt, niet van de oprechte alternatieve genezers, maar van het trendgevoelige type commercieel ingestelde, reguliere artsen die, na een stoomcursus van enkele weekends, het bordje 'acupuncturist' op de deur schroeven; dat zijn de beunhazende amateurs die schade kunnen aanrichten en de alternatieve geneeswijzen een slechte naam bezorgen. Het is overigens wel opmerkelijk dat veel van dergelijke verdachtmakerij komt uit de koker van reguliere geneesheren, die daarmee trachten het straatje van de eigen professie schoon te vegen. Ook hier is echter het gezegde van de splinter en de balk van kracht. Met het wekken van angstaanjagende suggesties in de richting van de alternatieve geneeswijzen, stapt men simpelweg heen over de toch niet geringe schadelijke effecten en bijwerkingen die het bedrijven van de reguliere geneeskunde tot gevolg kan hebben. De circa 50.000 patiënten die jaarlijks in het ziekenhuis terechtkomen als gevolg van een door de reguliere geneeskunde veroorzaakte geneesmiddelenvergiftiging, kunnen erover meepraten... In het boek van Van Dijk en Menges weet prof. Piet Vroon, hoogleraar theoretische psychologie te Utrecht, de vinger trefzeker op de oorzaken en achtergronden van deze gevoelige plek te leggen. Kern van Vroons betoog over theoProf. dr. Piet Vroon: rie, methode en feit in de geneeskunde is de vraag of de (re"Het is niet te verwachten guliere) geneeskunde wel een 'echte wetenschap' is. Een dat men het inbreken vraag die hijzelf ontkennend beantwoordt; in het gunstigste legaliseert omdat er al zo vaak is ingebroken" geval is de medische een toegepaste wetenschap. Een schop tegen het zere been dus. et voorvoegsel 'regulier' suggereert", aldus Vroon, "dat men zich aan regels houdt en dat anderen daar een loopje mee nemen." Ten onrechte, omdat het nog maar de vraag is of er op dit punt wezenlijke verschillen zijn tussen regulier en alternatief (Vroon hanteert overigens bij voorkeur de terminologie 'universitaire en niet-universitaire' geneeswijzen). De geneeskunde, zo betoogt Vroon, ontbeert een eenduidige, algemeen aanvaarde, wetenschappelijke onderbouw — een paradigma. Niet alleen speelt het toeval een zeer grote rol in het ontdekken — vaak door leken! — van geneesmiddelen en blijken zes van de tien doorbraken op geneeskundig gebied van technologische, nietmedische aard, de klinische geneeskunde is bovendien een samenraapsel van wetenschappelijke onderzoekingen afkomstig uit een breed scala van andere disciplines: biologie, scheikunde, wis- en natuurkunde, sociologie, psychologie en techniek. Dit verklaart waarom de wetenschappelijke eenheid binnen de geneeskunde ver te zoeken is. En dat uit zich dan weer in het naast elkaar bestaan van talrijke stromingen die elkaar, soms zonder kennis van zaken en meestal met veel venijn, naar het leven staan. Vroon: "Het aantal malen dat ik artsen de staf heb horen breken over een bepaalde methode of theorie waar zij niets over bleken te weten, is langzamerhand niet te tellen, en de uitlatingen van alternatieve genezers zijn vaak ook weinig verheffend." De pot die de ketel het zwartzien verwijt dus. De meeste huisartsen en specialisten blijken minder te weten van wat er in de alternatieve geneeskunst te koop is, dan de gemiddelde huisvrouw. En dat doet de vraag rijzen in hoeverre de discussie over de onderscheiden geneeswijzen wetenschappelijk mag heten.

H

VU-MAGAZINE— MEI 19

•a^

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van woensdag 1 januari 1986

VU-Magazine | 496 Pagina's

VU Magazine 1986 - pagina 200

Bekijk de hele uitgave van woensdag 1 januari 1986

VU-Magazine | 496 Pagina's