VU Magazine 1987 - pagina 101

I, ii»*;ïss><^

FotoAlVP

et heel de kracht van onze republiek zetten we de opbouw in onze hoofdstad op ambitieuze wijze, en in hoger tempo, voort. Alle burgers van onze republiek moeten terecht trots kunnen zijn op hun hoofdstad." In z'n beste socialistisch 'Nieuw-Oostduits' sprak Erich Honecker, immer voluit aangeduid als 'sekretaris-generaal van het Centrale Comité van de Socialistische Eenheidspartij van Duitsland en voorzitter van de Staatsraad van de Duitse Demokratische Republiek', een partijvergadering toe, in 1976. Daarbij dacht hij alsvast aan 1987, het jaar waarin Berlijn minstens 750 jaar bestaat.

Mi

Er zit méér continuïteit in de scheidslijnen dan de Muurbezoeker anno nu zou vermoeden. 12

In dat jaar moest Oost-Berlijn zich grandioos aan de wereld kunnen presenteren. Jarenlang gingen alle Oost-Marken naar de Hauptstadt der DDR. De rest van het land moest maar even wachten. Nieuwe protsbouw verrees. Oude Pruisische paleizen werden gerestaureerd en komplete vooroorlogse wijken kregen hun oude glans terug. Een jaar lang bulkt OostBerlijn van culturele activiteiten. In West-Berlijn staan nu de gezichten wat zuur. Te laat besefte men daar dat het jubileum voor de deur stond, en een uitstekende kans bood om uit deze slag een propagandaslaatje te slaan. Haastig werd een jubileumprogramma bedacht, dat echter pas in maart van start gaat. De socialisten hebben de slag nu al lang en breed gewonnen. Hün programma zette op 1 januari in en weet sindsdien van geen ophouden. Tandenknarsend zagen de Westberlijners hoe op de eerste koude jarnuaridagen drüben het vuurwerk de lucht in ging. Extra-hoog, zodat het hü-

ben, in West-Berlijn, goed kon worden gezien. Al voordien had Oost-Berlijn een andere propagandaslag gewonnen. De burgemeester had z'n ambtgenoot van westelijke zijde voor de openingsplechtigheid uitgenodigd, en daarmee de Westduitse politiek in grote verlegenheid gebracht. Officieel kent die geen burgemeester van Oost-Berlijn. Wèl gaan zou erkenning beduiden, niet gaan zou slecht vallen in het kader van de gegroeide dialoog. Met genoegen zag Oost-Berlijn hoe men zich kissebissend en handenwringend uit de toestand trachtte te redden. Uiteindelijk ging Eberhard Diepgen, met een aantal duister-diplomatieke formuleringen op zak, die de indruk van al teveel water in de westerse wijn moest verdoezelen. Hoe oud is eigenlijk de rivaliteit tussen Oost- en West-Berlijn? Wie de geschiedenis van de stad bestudeert, doet merkwaardige ontdekkingen. Er zit méér continuïteit in de scheidslijnen dan de Muurbezoeker anno nu zou vermoeden. 750

VU-MAGAZINE — MAART 1987

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen