VU Magazine 1988 - pagina 299

ogen de invloed der stadhouders had aangezien, op de kussens van de raad. Aan het hoofd van die partij stonden ces coquins d'Amsterdam (die schelmen van Amsterdam), zoals de Prins ze in een balorige bui eens genoemd heeft. De Franse gezant bijvoorbeeld was bij de burgemeesters van die stad als het ware kind aan huis! Bij ondershandse polsingen over Willems plannen door de hem toegewijde raadpensionaris Fagel betoonden die burgemeesters zich zeer gereserveerden afhoudend. Tegelijk met dit binnenlandse diplomatieke offensief konden echter door een gelukkige samenloop van omstandigheden de militaire voorbereidingen doorgaan. Voor het leger konden toevallig de nodige gelden geruisloos worden opgenomen doordat de Staten kort tevoren vier miljoen hadden gevoteerd voor het hoognodige herstel van verdedigingswerken. Dit geld werd nu gebruikt voor het recruteren van troepen in eigen land en bij de door 's Prinsen vriend Bentinck bewerkte Duitse vorsten. Natuurlijk kon een en ander toch niet onopgemerkt blijven. Maar wie er naar informeerde kreeg te horen dat de troepenconcentratie op de Mokerhei geboden was door de dreigende aanwezigheid van een Frans leger aan de Rijn. Dat VU-MAGAZINE—JULI/AUGUSTUS 1988

was inderdaad een feit, maar Lodewijk had daarmee een interventie in het Keulse in de zin. En de vlootcampagne zou geboden zijn om het de laatste tijd steeds driester optreden van Algerijnse zeerovers in de Noordzee te keren. ntussen kon de Prins er op den duur toch niet omheen de Staten omtrent zijn plannen in te lichten en hun toestemming te vragen. Nu was men in de Republiek omtrent twee onderwerpen uiterst teergevoelig, namelijk als het ging om de godsdienst en om de handel. Op beide punten joeg Lodewijk XIV juist nu ook zelfs de anti-Oranjepartij tegen zich in 1 harnas. In 1685 had hij het edict van Nantes opgeheven en de gruwelijke vervolging van de hiugenoten veroorzaakte hier een geweldige afschuw onder het volk. Wat de kooplieden-regenten zélf écht dwars zat waren de mercantilistische beschermingsmaatreglen die Frankrijk in deze tijd afkondigde. Hierdoor kon geen Amsterdamse regent, hoe anti-Oranjegezind ook, het nog wagen in te gaan tegen de anti-Franse stemming onder het volk, zonder gevaar te lopen in een der grachten gegooid te worden. Mogelijk heeft menig regent in deze dagen zich gespiegeld aan het lot van de 21

De landing van Willem te Torbay In 1688; 'protestantse wind'.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen