GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

VU Magazine 1992 - pagina 7

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

VU Magazine 1992 - pagina 7

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

z o tionale standaarden. Een dergelijke uniformering, vindt de promovendus, leidt tot een verdere professionalisering van het vak.

c

H

'Vals licht' heet de nieuwste romen van Joost Zwageiman waarin hij het niet zo vrolijke leven van prostituees beschrijft. De wereld van de prostitutie heeft tegenwoordig in de media sowieso niet over gebrek aan aandacht te mopperen. Taboedoorbrekend, worden zulke reportages in tijdschriften of op televisie meestal genoemd. Een verboden werefd moet zichtbaar

gemaakt worden, de zelfkant moet in het volle licht geplaatst worden; ook al is het dan een vals licht. De wereld van de mannelijke prostitutie is er tot dusverre wat bekaaid van af gekomen. Iets daarvan wordt ingehaald door een in november verschenen proefschrift 'In de bisnis'. Professionele jongensprostitutie in Amsterdam' van de antropologe Sari van der Poel. Zij sprak met een groot aantal jongens die van de prostitutie hun carrière gemaakt hebben. Een opvallende bevinding is dat mannelijke prostitués eigenlijk altijd al bijzonder voorzichtig zijn geweest en goed opgepast hebben om geen geslacntziektes op te lopen. 'Safe sex' is voor hun geen nieuwtje van de laatste jaren

maar een vertrouwde praktijk. Al sinds de tweede wereldoorlog vermijden ze risicovol seksueel gedrag. Opvallender nog is dat uit het onderzoek van Sari van der Poel blijkt dat het belang van seks in de relatie tussen prostitués en hun klanten vaak helemaal niet zo groot is. hioe hoger de prostitué op de ladder komt te staan, hoe minder het belang van seks en hoe groter zijn inkomsten. Ook in het prostitutie-wezen kun je carrière maken, kun je de Amerikaanse droom om van krantenjongen tot miljonair te worden op geneel eigen wijze verwezenlijken. Het patroon loopt als volgt: eenvoudig beginnen als straatprostitué, vervolgens gebruik maken van een club, waar hij in ruil voor een gedeelte van ziin inkomsten

gebruik kan maken van de faciliteiten. Tenslotte kan hij het niveau bereiken van tophoer, zelfstandig ondernemer worden. Deze mensen houden klanten veelal voor een langere tijd gezelschap. Er bestaat een 'minirelatie' waarin seks niet meer dan een bijprodukt is. Veel belangrijker dan seks is voor de prostitué die hogerop wil, zijn vermogen om vreemde talen te spreken, om onderhoudend te kunnen converseren. Een prostitué moet, kort gezegd, over goede contactuele eigenschappen bezitten, hieel respectabel allemaal. Je ziet de kranteadvertentie met functie-vereisten

waarschijnlijk ten onder gegaan aan goedbedoelde beunhazerij en kleinzielig querulantisme." De lezers van 'Onze Taal' waren minder blij met die taalkundigen. Waarom konden die nou nooit eens duidelijk zeggen hoe het hoort in de taal? Aftijd dat gemiezer van volgens de regel is het 'groterdan', moerde meeste mensen zeggen 'groter als', dus het mag allebei wel ....

Burger en De Jong beschrijven de geschiedenis van 'Onze Taal^ als een constante strijd tussen de lezers die willen weten hoe het moet in de beschaafde taal, en de taalkundigen die ah leen willen vertellen hoe het werkt. De redactieleden van 'Onze Taal' bemiddelden tussen die normatieve lezers en die descriptieve wetenschappers. Taalkundigen als Jan Renkema,

die zes jaar redacteur was, hadden er begrip voor dot mensen behoefte hebben aan regels, maar legden ook uit dat die normen niet van bovenaf gedicteerd kunnen worden. hJet slaan van een brug tussen leken en taalkundigen is volgens Burger en De Jong de grootste verdienste van 'Onze Taal'. Afgezien van de kritiek op die germanistenjagers uit de beginperiode zijn de auteurs trouwens lyrisch over al het werk van het genootschap. De hoofdstukken over 'De lezers' en 'De taaiadviesdienst' staan vol knusse anekdotes over telefooncelmannetjes, muggeziftende leden en

weddenschappen om gevulde koeken. Die vrolijke hoofdstukken maken 'Onze Taall' tot een gezellig winterboek over taal. fHet enige wat me irriteerde in (niet aani) dit boek was het frikkerige spelspel. Ik had zeventien fouti Chique, bruskeren, mais, clientèle, emoille, rascisme en nog elf van zulke rare woorden. Waar mensen zich al niet druk over maken! |RB)

Prostitutie

al voor ie. IKNI

Peter Burger en Jaap de Jong, Onze Taal! Zestig jaar strijd en liefde voor het Nederlands, SDU Uitgeverij, f 32,50

Op de plank /N/VVT

- ^

H.W. von éer Dunk, RudiFuchs e.o., meten van een mythe en de poliErflaters von de twintigste eeuw, tieke, sociale en onderwijskundiQuerido, f 59,90 ge gevolgen, Sesam, f 14,50 Hons von Moanen, hJet kerkhof AteDoornboscb, Onder de groevan de wetenschap, Boom, ne linde - Verhalende liederen f 24,50 uit de mondelinge overlevering, llja M. Veldman, De Wereld tus- Uniepers, f 29,90 Louise Kaplan, Vrouwelijke perversen Goed en Kwaad - Late prensies - De verleidingen van Emma ten van Coornhert, SDU Bovary, Anthos, f 59,50 • Uitgevenj, f 29,90 Piet Vroon, Intelligentie - Over het VUMAGAZiNE JANUARI 1992

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van woensdag 1 januari 1992

VU-Magazine | 484 Pagina's

VU Magazine 1992 - pagina 7

Bekijk de hele uitgave van woensdag 1 januari 1992

VU-Magazine | 484 Pagina's