VU Magazine 1994 - pagina 268

T

en eerste

H I

Weet u de overeenkomst tussen een priester of predikant en een P R functionaris? Afgezien van het feit dat die beroepen met dezelfde twee medeklinkers beginnen, valt vol te houden, dat ze als het ware alle drie zijn ingehuurd om iets, aan de totstandkoming v/aarvan zij in principe zelf met hebben meegewerkt, aan de man te brengen. Blijde Boodschap, politieke partij of waspoeder, het maakt in v/ezen niet zoveel uit welk produkt moet worden aangeprezen; net als de priester of de predikant, verklankt de PR-functionans gewoon his Master's voice. Dachten wij. Maar plotseling blijkt ook de wetenschap die de P R als thema heeft, met stil te hebben gezeten. Onlangs heeft de in redelijk brede kring b e kende prof.dr. Anne van der Meiden afscheid genomen als hoogleraar PR-kunde aan de Rijksuniversiteit Utrecht. In het afscheidscollege dat hij bij die gelegenheid hield, bestreed hij de slaafse volgzaamheid in P R kringen, en bepleitte hij als alternatief een autonome opstelling jegens de opdrachtgever. Een PR-adviseur moet niet langer "langs de plint kruipen", zei Van der Meiden, maar bereid zijn z'n nek uit te steken. Hij moet zijn baas niet naar de mond praten, zich onafhankelijk opstellen en adviezen durven uitbrengen die de opdrachtgever onwelgevallig zijn. Pikant aan dit standpunt is, dat Van der Meiden met alleen als communicatie- en PR-deskundige te boek staat, maar ook als theoloog. En in die laatste hoedanigheid mag hij nog wel eens graag de preekstoel beklimmen. Die dubbelfunctie lijkt zijn vrijmoedige uitspraken inzake de P R extra gewaagd te maken. Maar daar komt nog iets bij. Van der Meiden, die het niet zo heeft op opdringerige journalisten, schreef ooit een boekje tegen het in zijn ogen vrijgevochten journaille, dat hij de raillerende kreet 'Ik herinner mij niet u iets gevraagd te hebben' bij wijze van titel meegaf. Van der Meidens jongste pleidooi voor een onafhankelijke opstelling in de P R , zou er wel eens toe kunnen leiden dat PR-functionarissen in de nabije toekomst deze kreet door hun opdrachtgevers nog vaak naar het hoofd geslingerd zullen krijgen.

GertJ. Peelen

u Kloof Vooral D'66 maakt er een onderwerp van, maar eigenlijk zijn alle politieke partijen ernstig bezorgd. De kloof tussen de politiek en de burger heet steeds groter te worden. Vandaar dat er een referendum moet komen, een gekozen burgemeester en een gekozen minister-president. Opdat de burger zich weer wat meer betrokken voelt bij het bestuur.

Het is alleen niet waar. De kloof tussen politiek en burger wordt eerder kleiner, in ieder geval is er sprake van meer interesse voor politiek. Dit blijkt uit een internationaal onderzoek naar waarden en normen waaraan prof.dr. R.A. de Moor leiding geeft. En niet alleen in Nederland, maar in nagenoeg alle westerse landen wordt de belangstelling voor politiek groter. Wel is het zo, geeft De Moor aan, dat er een afnemend vertrouwen in democratische instituties bestaat. De traditionele loyaliteit jegens politieke partijen is tanende. De kiezers wenden zich af van een regeringspartij die ze als teleurstellend ervaren hebben. Als de PvdA de WAO de soep in heeft geholpen, dreigen veel kiezers weg te lopen. Het is daarbij niet juist, zoals veel partijen denken, dat de kiezers niet goed geïnformeerd zijn over het gevoerde beleid. De Moor noemt het naïef wanneer politieke partijen vinden dat zij aan de kiezer hun boodschap duidelijker moeten verkondi-

T G gen. De kiezer weet vaak maar al te goed wat voor beleid er gevoerd is. Er is dus geen sprake van verminderde interesse, maar van een ander soort houding. De vaste klant van vroeger is een kritische consument geworden. De steun die hij geeft aan een politieke partij is altijd maar een tijdelijke. Voortdurend vraagt hij zich af: wat levert het mij op, wat is de opbrengst van het ondersteunen van een partij. Anders dan vroeger, toen de vaste klanten een groot vertrouwen hadden in wat hen van bovenaf voorgeschoteld werd, probeert de kritische consument door middel van belangenorganisaties de hoogte van de opbrengst te beïnvloeden. Mocht de opbrengst toch nog tegenvallen, dan zoekt de consument een andere zaak op. Erg hartelijk is het allemaal niet. Zeker niet iets om een warm gemeenschapsgevoel van te krijgen. Een kille, berekenende houding. Maar in de politiek is een berekenende houding niet onpraktisch. (KN)

Rente De Bijbel en de Koran spreken duidelijke taal: het is verboden om rente te vragen. Dat staat gelijk aan woeker. Orthodoxe joden en islamieten houden zich nog altijd aan dit gebod. Maar zij zijn uitzondenngen, bijna iedereen accepteert het bestaan van rentedragende leningen. Doordat het voor de ene partij aantrekkelijk is om geld uit te lenen, kan de andere partij bijvoorbeeld een onderneming van de grond tillen. Het fenomeen van de rentedragende lening is een noodzakelijke voorwaarde voor een bloeiende economie. Dat weet iedereen. Dr. A. van der Rijst denkt er anders over. In Groningen promoveerde hij op een

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen