VU Magazine 1997 - pagina 308

INTERVIEW

"Ooit heb ik voor een feestje een hed geschreven waarin de naam van Freud voorkwam. Maar om nu te zeggen dat daarmee mijn interesse voor de psychoanalyse ontwaakt is, dat zou teveel gezegd zijn. Die interesse ontstond pas echt toen ik van 1966 tot 1971 in Parijs woonde en daar filosofie studeerde. Het was het tijdperk van grote structuralistische denkers als Jacques Lacan, Claude Lévi-Süauss, Roland Baithes en Michel Foucault. In die tijd was Freud ook in de filosofie aan de orde. Zelf ben ik destijds in analyse gegaan bij de zoon van een in Frankrijk beroemde geleerde. En vanaf die tijd heeft de psychoanalyse mij niet meer losgelaten."

Harry De geschiedenis van de georganiseerde psychoanalyse bestaat voor een groot deel uit verkettering en zuivering. En Freud heeft de plank vaak misgeslagen. Niettemin blijft Harry Stroeken overtuigd van de waarde van de psychoanalyse. "De kern van de zaak staat recht overeind."

Koos Neuvel

12

wcs

SEPTEMBER/OKTOBER

1997

Stroeken Harry Stroeken heeft zich ontpopt tot een van de grootste kenners van de psychoanalyse in dit land. Hij heeft een aantal boeken op zijn naam staan, waarvan vooral 'Freud en zijn patiënten' (rpSs) en 'Psychoanalytisch woordenboek' (1994) een zekere publieke bekendheid genieten. In zijn meest recente boek 'Freud in Nederland' (1997) beschrijft hij de lotgevallen van de erfgenamen van Freud in de twee psychoanalytische verenigingen die ons land telt. Stroeken is bijzonder hoogleraar aan de theologische faculteit van de Rijksuniversiteit Leiden. Maar hij is niet alleen academicus maar ook praktiserend analyticus. In Utrecht heeft Stroeken zo'n twintig uur in de week praktijk aan huis. Het zijn zelden nog analyses volgens de klassieke methode: de analysant liggend op de bank, de analyticus daarachter zittend, en dat in een frequentie van zo'n vijf keer per week. De cliënten van Harry Stroeken komen 'slechts' één of twee keer per week, en analysant en analyticus zitten daarbij tegenover elkaar; zij kunnen elkaar dus aankijken. Stroeken over de psychoanalyse: "Zo'n psychoanalyse kan van grote waarde zijn, in ieder geval heb ik dat zelf zo ondervonden. Toen ik in Parijs filosofie studeerde was ik nog franciscaan. Het priester-zijn was voor mij een zeer diep liggend gegeven. Je zou bijna kunnen zeggen dat ik vanaf de conceptie voorbestemd was om priester te worden. Ik kom uit een gezin van zes kinderen met daarin één meisje. Mijn ouders hadden het vaste idee dat een van hun kinderen priester moest worden, en die eer viel mij dus te beurt. Ik had daar een heel ingewikkeld gevoel over. Enerzijds wil je dat zelf ook graag, anderzijds zijn het de anderen die dat voor jou willen. Daarbij kwam dat ik uit een gezin afkomstig was met een nogal knellende structuur. Ik voelde mij het symptoonr van een zekere spanning tussen mijn ouders."

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen