De menschwording Gods het levensbeginsel der kerk. - pagina 5

,

Mijne Hoorders! Zoo

ik

bij

aanvaarden mijner bediening

het

in

uw

midden minder gul ben met de uitingen van mijn gevoel,

min gereed om u en mijzelven een op

dringen,

te

onwaar zou niet,

om

valsche

ook

vooralsnog gekunsteld

die

zijn

misbillijkt

,

dan

de taak die

bij

schijn van innigheid

,

bid ik u

,

en daarom mijn streven

ik thans vervullen ga,

overspanning voor eenvoud en natuurlijkheid te

doen wijken. Vieren we het gevoel den teugel, zoo

mede naar eene

sleept het ons dan

kelijkheid,

met

die

een woord, dat

den

,

die

werkelijkheid

zelve

smaak kan dan nog

slechts een valsche

al schittert het

licht

voorstelling der wer-

door

lof

tal

strijdt,

en

hebben voor

van schoonhe-

toch het hoofdkenmerk van het waarachtig schoone

dat der waarheid mist. Niet alsof ik

daarom terughoudend moest

vallig mijn gevoel

te zwijgen

er voor

zou mij

uit, dat

zijn

en angst-

zou moeten onderdrukken. Neen, geheel zelfs moeilijk vallen

zoodra

uw

roeping tot mij

denkbeeld mij machtig streelde ,

om

voortaan in een der

brandpunten van hooger geestesleven in ruimer werkkring

kom ik kwam, het

en gaarne

te verkeeren

,

en

op breeder schaal die waarachtige

levenssympathie te vinden, die mijn toenmalige gemeente slechts

in beperkte

mate bieden kon.

Ja,

waarom

het

verzwegen, dat ik, zoekende naar die hoogere uiting van het leven,

die

de

parel

van het Christendom door de 1*

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen