Het vergrijp der zeventien ouderlingen. - pagina 122

:

,

!

122

Ook

deze aanklacht dient derhalve getoetst.

Waaraan? Natuurlijk aan den //Naam van Christus," gelijk Adressanten dit

met een minder gewoon Hebraïsme

,

zeer beslist uitspreken

waar ze schrijven van een //Naam die ons

De „Naam van

is

voorgegaan."

nu beteekent naar Hebreeuwsch

Christus"

taaieigen, de wezensopenbaring zijner geheele

persoonlijkheid.

Waaruit moet deze Christus worden gekend?

Immers

de Evangeliën

uit

den Christus

Bij

iets.

Buiten deze weet niemand van

!

wraking van hun getuigenis wordt geheel

de persoon van den Christus een zwevende, omtreklooze die,

als

psychologisch product der verbeelding waarde

ben, maar alle historische beteekenis

Van tweeën Of

elke

lijk,

—

noch

tot het

Of

.

den historischen Christus tot

hun

is

ondoen-

aanklacht,

vragen van veroordeeling recht. een

is

tot toetssteen uit de

dus

aan

moge heb-

derft.

dan hadden Adressanten noch

en

er

één

toetsing

gestalte,

Christus ,

historische

strekken kan

—

,

wiens

maar dan moet

woord en daad zijn

leven

ook

Evangeliën worden gekend.

Wat nu

leeren

ons de Evangeliën van den Christus? Spreken

ze ons werkelijk //van een liefde zonder

grens of vorm"? Keuren

ze werkelijk het //ernstig aantasten van anderer overtuiging af?".

Een

liefde

zonder grens

Geeft Jezus dan zelf de grens dier liefde niet aan in de ver-

loochening van zijn naam?, „Zoo wie mij verloocliend

zal

hebben voor de meüscben, dien

loochenen voor mijnen Vader die in de hemelen

1)

Matth. 10: 33.

is." ^)

zal

ik ver-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen