Liberalisten en Joden - pagina 8

6

Kr was toch in vroegere eeuwen door de Christenheid zoo onnieêdogend hard tegen de Joden gezondigd. De Joden waren eeuweulaug erger dan de pariah's van Europa geweest, en als een soort van landloopers zonder recht of mensclienwaarde door volk en overheid als voetwisch misbruikt. Eerst de liervorming liad hierin wijz.iging ten goede geen met name aan onze gastvrije regenten komt de

bracht eere

hol eere

van

toe,

van

zijn

als

mensch

aardigheden, positie

voor het eerst voet

zoo

te

en,

in

den Jood een plek voor het hebben aangeboden, waarop hij met ongehinderd in zijn Joodsche eigen-

maatschappelijken

als

kerkdijken zin,

kon nemen.

Toch bleven de Joden allerwegen in Europa, en zoo ook ten onzent, nog aan exceptioneele bepalingen overeenkom-

huu exceptioneelen toestand gebonden, tot eindelijk eerst de Eransche Eevolutie ook dezen slagboom deed wegvallen en den besnedeuen met den gedoopten burger op voet van

stig

onvoorwaardelijke gelijkheid bracht. Diep beschaamd over eigen vroegere

ongerechtigheid,

heeft toen de Christenheid schier in alle landen deze betee-

kenisvoUe

vrucht der revolutie als een harer uitnemendste consequentiën toegejuicht. Ze mistte, door de schuld vau het verleden, die zedelijke veerkracht tot een onbevangen

zelfstandig

oordeel, waar alleen een goede consciëntie den van karakter mede begiftigt. En w^as daardoor oorzaak dat de algeheele emancipatie der Joden tot stand kwam. niet krachtens de beginselen van het Evangelie, maar op grond van overwegingen die lijnrecht tegen deze beginselen

man

overstaan.

Dit nu dwong natuurlijk tot zoover meêholleu op het eens ingeslagen pad, als de Liberalisten slechts goedvonden voort te rennen. Zoo werd, bij wijze vau terugslag, een zeker dweepen met de Joden, in Europa's beschaafder kringen, gangbare gewoonte. En, naar de wet der logica, die uit elk worteldenkbeeld steeds at de kiemen uitdrijft, had dit ons ten laatste in den weêrloozen toestand gebracht, dat

woord, dat men over de Joden anders dan met lof spreken dorst, aanstonds werd uitgekreten als verraad aan de heilige zaak van beschaving en vooruitgang. Ongemerkt kwamen zoo boven de wet te staan die men elk

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen