De hedendaagsche schriftcritiek in haar bedenkelijke strekking voor des levenden Gods - pagina 28

28 zelven ten slotten optreden

Wat

hun eigen

van

veroordeelaars

als

Rothe?

beweert

toch

theorie.

dat de Profeten en Apostelen geen

Dit,

„irrthamslose" kennis der waarheid konden bezitten, overmits ze ethisch

onvolkomen waren

amici)

teneatis

(risura

maar desniettemin

;

Rothe en

hij,

durft

hij

in

der wahrheit" geraken kunnen

*^).

houden, dat

ethische vrienden, (die ethisch

zijn

dan toch nog wel onder de Apostelen staan zullen)

met deze gebrekkige stukken

staande

zelf

daarom zeer wel,

handen, tot een „irthunisfreie kenntnis

Aan

de theorie, die er toe noopte,

om

de onfeilbaarheid der Apostelen prijs te geven, keert Rothe dus met een

hem zelf en zijn geestverDan toch wordt met thelematische onvolkomenheid noëtijuistheid weer zeer wel bestaanbaar geacht, en herneemt het

„travestissement a vue", den rug toe, zoodra het

wanten sche

geldt.

gewone spraakgebruik der minder „unbewusste" geleerden weer

lieden ook

de ethische

bij

oorspronkelijk recht.

zijn

Hoezeer we het dus ook in de ethische godgeleerden waardeeren, dat ze

met bei hun handen inworstelen tegen de onweerstaanbare van het beginsel,

hun geloof naar stuk

hartader

steekt,

mag hun

toch

stelsel,

wat

onklare vermenging van philosophische theorieën met gnostieke

aspiratiën, gedekt door den inhoud van een geloofsbewustzijn, dat bij

thuis hoort en niet

bij

ons

*^);

Rome

en moet alzoo worden aangeklaagd van door

driedubbel motief te leiden tot volstrekte vernietiging van de inspiratie

dit

der

Heilige

Schrift.

„Sit ut sit aut der te

dit

der theopneustie aangaat, niet zachter gekarakteriseed worden, dan

een

als

den

drijfkracht

den boezem door hen gekoesterd,

dat, als een slang in

uit,

Van

non

die Schrift-inspiratie heeft

sit,""*")

dat elke poging

Rothe

zelf

gezegd

en de moderne Lipsius sprak het nog klaar-

om met prijsgeving van

het oude

dogma

de inspiratie

En corpusvirorum obscuro-

redden, op niets dan zelfbedrog of op misleiding van anderen uitliep

daarom, hoe

men

rum indeele, lijk

:

ons deswege dan ook

bij

het

'*^).

en het kerkelijk dogma door de „automaten-parodie"'*^) belache-

zoeke te maken, wij blijven onvervaard, wij blijven onverbiddelijk aan de

oude onverzwakte Theopneustie vasthouden; in onzen historischen eenvoud, of wilt ge in

onze

schoolsche

achterlijkheid,

ja

waarlijk

nog geloovend,

dat een ambassadeur, ook al bleef hij ethisch onvolkomen, zeer wel zonder

feil

Maar

kan overbrengen wat hem

schuilt

dan,

zijn

souverein inspireert

hoor ik u tegenwerpen, in de hedendaagsche

zoo

Schriftstudie voor u metterdaad niets, niets wezenlijks

dan

het

struikelen

haarkloverij ?

stroom

van

over

Hoordet hoogst

^).

? Is

ze

u dan

niets

stroospieren en het zich vermeien in critische

ook

ernstige

gij

dan

niet

bedenkingen,

van den steeds aanwassenden die

tegen de oud-kerkelijke

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen