Tractaat van de reformatie der Kerken - pagina 28

BRON VOOR DE KENNIS VAN HET KERKRECHT.

nog ligt, werkingen en krachten inbracht en inbrengt, die naar vaste wet en op bepaalde wijze, zijn kerk deden ontstaan en in stand houden. De wereld baart geen kerk uit den schoot van haar eigen onder vloek verzonken leven. Eer druischt haar lev^en lijnrecht tegen het wezen der in; ze duldt de kerk niet en reageert tegen haar, als tegen een macht, die op beperking en intooming van 's werelds zondigen aard is aangelegd. De wortel der kerk schuilt alzoo niet in de wereld, maar

kerk

buiten haar, in den raad Gods. In den raad

behagen, alle

om

in

Gods is het eeuwige welweerwil van zonde, dood en duivel toch ten slotte

ding op de eere van

einde het bestel van een

God Drieëenig te doen uitloopen; is te dien Koninkrijk der heerlijkheid, waarvan vast

en onwankelbaar de troon eeuwig staan

Koning

zal;

is

de zalving van den Mid-

om op dien troon te de verordineering voor dien Koning van een volk, dat, als één lichaam, onder Hem staat en aan Hem als het Hoofd verbonden delaar tot

in dat

Koninkrijk, tot Vorst

zitten; is

is eindelijk de verkiezing van de enkele personen, die als onderdanen van dien Koning, rechtens leden van dat lichaam zijn. Door de uitwerking en volvoering van dien raad ontstaat nu in deze wereld de kerk, op eene voor ons onbegrijpelijke wijze. Naar deze wereld gaan namelijk van God uit, woorden, krachten, werkingen, invloeden, zendingen en de vrucht van deze veelsoortige inwerkingen Gods, is dat de kerk er komt; hoe ook de wereld tegenwoelt, er blijft; en, ondanks de zonde die in haar eigen boezem insluipt, ja soms inkankert tot in haren levenswortel, steeds wast naar den door God voor haar bestelden wasdom. Deze woorden, krachten, werkingen, invloeden en zendingen, die van God naar de wereld uitgaan, duren van den aanbeginne tot nu toe onafgebroken voort en zullen voortduren zoolang de Bruid den Brui-

wierd; en

;

degom

inwacht. Hielden die ook

verdorren, sterven en niet meer

maar één oogenblik op, de kerk zou Niemand mag deze woorden of

zijn.

werkingen of zendingen Gods dus bej^alen tot den tijd die van Adam Johannes op Pathmos verliep. Onbeperkt duren ze veeleer ook van Johannes tot in onze dagen, en zullen ze duren tot Jezus' wederkomst. in het paradijs tot

Slechts moet tusschen deze inwerkingen Gods van toen en nu, naar haar uiteenloopenden aard en hare verschillende bedeeling, onderscheiden.

Vooral op tweeërlei onderscheiding dient hier

gelet.

Vooreerst, dwingt elk leven tot een tweeledige vraag, t. w.: Hoe ontstaat het leven? en ten andere: Hoe wordt het eens ontstane leven nu voorts gevoed, onderhouden, bestendigd?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen