Tractaat van de reformatie der kerken - pagina 46

HOE DE KERKEN GEDEELD EN TOCH EEN

32

Komt

ZIJN.

daarentegen zoover dat

in een vroeger bloeiende kerk geen zaad des Heeren meer wordt •opgeschreven, zoodat dientengevolge ook de genademiddelen wijken en de instellingen vervalscht worden, dan kan er wel op datzelfde dorp weer een kerke Christi komen, maar slechts door nieuwe kerkformatie van buitenaf, niet meer door een scheute uit den niet slechts uitgehouwen, maar ook innerlijk verstorven tronk. Niets hoeft dus afgedaan of toegevoegd aan de omschrijving door

alle

het

levende lidmaat uitsterft en

onze vaderen van de kerke Christi gegeven, lige

t.

w. „dat ze

is

een hei-

vergadering der ware Christ-geloovigen, alle hare zaligheid ver-

wachtende

in

Jezus Christus, gewasschen zijnde door

zijn

bloed, ge-

heiligd en verzegeld door

den Heiligen Geest," een omschrijving die evengoed voor de onzichtbare als voor de zichtbare gestalte der kerk doorgaat, en dus zoowel voor elke plaatselijke kerk geldt als voor de kerk in 't algemeen. Slechts houde men hierbij wel in het oog, dat het wezen eener kerk uit een dubbel oogpunt kan beschouwd, al naar gelang men let op het wezen naar z ij n v e r m o ge n, (potentia), of wel op het wezen naar zijn uitwerking (actu). Dynamiet is dynamiet ook al ontplofte het nog niet, omdat het toch het vermogen om te ontploffen in zich draagt. En zoo ook bezit een vergadering wel terdege het wezen eener kerk, zelfs al mist ze nog alle ambt, mits ze nog het vermogen om het ambt op te richten in zich drage.

Naar het vermogen, of tie gerekend,

is

gelijk

men

oudtijds zei, naar de

poten-

alzoo voor het wezen der kerke niets noodig dan de

vergadering der Christ-geloovigen, overmits deze vergadering het ver-

mogen om ambt

en genamiddelen op te richten en aan te wenden in Naar de uitwerking daarentegen, of actu, gelijk men eertijds sprak, is van het wezen der kerk zoomin het ambt als het gen ademiddel af te scheiden. En naardien nu bij de zichtbare kerk het wezen bijna altoos actu optreedt, hebben onze vaaderen volkomen terecht het wezen eener kerk in „de vergadering der geloovigen" gesteld, en nochtans als merkteekenen der ware kerk gewezen op Woord zich heeft.

en Sacrament, door de discipline der kerk beveiligd.

§

15.

Hoe de kerken gedeeld en toch één

zijn.

Het mystieke lichaam van Christus is één en alle deelen er van hooren saam. Tot volledige openbaring zal de kerke Christi derhah'e eerst dan komen, als ze, na geheel getriomfeerd te hebben, met Christi zitten zal op den troon. Alle voorloopige openbaring daarent egen s i

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen