Uit de diepte - pagina 89

En God hoorde hun gekerm, en God gedacht aan zijn ver bond met Abraham, Izaak en Jakob. En God zag de kinderen Israels aan en God kende hen, Exod. 2

:

24 en 25.

Heere het volk, dat Hy zich ten erve verkoren den smeltkroes der ellende brengt en om wgze redenen zijn aangezicht in toorn ervan afkeert dan wordt het verschrikt en verbijsterd in de ziel. Dan gaan de baren en golven van 's Heeren misnoegen den kinderen des koninkrijks over de ziel en wordt hun zielsbevinding geuit in de bange 10: » Heeft God vergeten genadig klacht van Azaf in Ps. 77 te zyn? Heeft Hij zyn barmhartigheden door toorn toegesloten?" Voor hun innerlijk bewustzijn is het dan uit met hun kindschap, uit met de hoop op de heerlijkheid, en, bedrogen en teleurgesteld, weten zij niet beter te doen dan zich in hun smart te verdiepen on moedeloos te jammeren: »Mijn weg is voor den Heere verborgen en mijn recht gaat van mgn God voorbij." De hemel is immers toch van koper, dat er geen gebed door kan, en wat zou het dan ook baten hun klachten voor den Heere uit te storten? Verlaten en vergeten van den Heere, zooals zij wanen, komen zij straks in de handen hunner vijanden om die hun om hun smart nog grooter te maken, hoonend in hun ellende toebijten: »Ha, ha, waar is nu uw God, op wien gij vertrouwt?" Zoo ging het den lijder Job, zoo David, zoo Jeremia, zoo Israël in Egypte. En toch, in de uitkomst van die allen is het duidelijk gebleken dat de Heere de zijnen nooit begeven of verlaten zal, ook dan niet. Als

de

heeft,

in

,

:

,

,

,

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen