Dagen van goede boodschap - pagina 145

EERE

ZIJ

GOD IN DE HOOGSTE HEMELEM.

'137

de dingen, die vóór achttien eeuwen in Bethlehem geschied zijn, blijft voor ons zijn v^aarde behouden. De geschiedenis, gewijde vooral, is een rolle, die Gods vinger beschreef; ons daarom heilig, beter dan het schoonst ideaal, het dubbel

de

om

waard,

door ons herlezen, nogmaals met geestdrift be-

wonderd en door de vaderen aan hun kinderen verteld te_ worden. Zonder Efrata's velden met zijn angstige herderen en zingende engelen, zonder Bethlehem met zijn stal en kribbe, zonder de moedermaagd met het kindeke in doeken gewonden, zonder de wijzen uit het Oosten, die zijn star van verre hadden gezien, geen Kerstfeest voor de Christenheid.

Het

historieblad

Tot

eerst!

troost voor hen, die uitzien

komende verlossing, dat ze, het zuchten hunner eigen ziel in het heimwee der patriarchen en profeten, van naar

de

het Godzoekend Israël, van de Simeons en Anna's terugvindend, levensmoed en hope scheppen uit de heerlijke uit-

komst, waarmee het wachten, en toch niet vertwijfelen, van meer dan dertig eeuwen, in den Beloofde der vaderen, in het heerlijk Godskind, Israels Messias,

Het

J'istoriehlad eerst.'

is

gekroond.

'

Opdat de vastgevroren stroom van

ons geloof weer ontdooie, en we uit onze stelsels en dogma's en formules, die wel goed zijn, maar zoo koud en doodsch, ons aan den levensgloed van het Bethlehemsch kindeke weer koesteren,

en

't

weer zien

en

gelooven

moi^en, dat onze

mensch Hem ons nabij voelen komen, het weer grijpen en tasten mogen, dat Hij als wy op deze aarde geboren, op deze aarde geleefd heeft en even Heiland onze broeder werd,

werkelijk er was, en

als

nu daarboven

zit

in glorie, als wij in

het bedehuis ons Kerstlied aanstemmen tot zijn

Het

Jiistorieblad eerst!

Om

ter

lof.

beschaming van de wijzen

dezer eeuwen, die altijd zoeken, zonder ooit te vinden, idealen najagen, die hun altijd ontvluchten, en nog altijd door eigen geestesarbeid scheppen willen, wat straks als de zeepbel uiteenspat, ineenvalt als het kaartenhuis en geen tiende eener

eeuw verduren kan, ons hart en dat onzer broederen te verkwikken aan den rijkdom, die ons geschonken werd, aan de werkelijkheid, waaraan

we

ons laven kunnen, aan het onver-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen