In de schaduwe des doods - pagina 99

;

91 inworstelen levensweg. zijn,

tegen

de

die

pijn,

hem

rusteloos

verzelt

op

zijr»

dan dagelijks zooveel anderen om zich' heen ziet, die en in het volle genot hunner kracht het rijke levenmeeleven, wie weert dan de droeve klacht van zijn lippen: „o^ Mijn. God, waarom ben ik niet als zij?"

En

als

hij

frisch en vroolijk

Zoo mengt zich Satan dan in al zulk ondraaglijk lijden. Hij, de booze demon, die er altoos op uit is, om onzen innerlijken vrede te verstoren, port ons aan, om tegen dien doorn, in het vleesch te gaan morren. Eerst fluistert hij ons dan in, dat we God zullen bidden, om er van verlost te worden. „Indien ge dan een kind Gods zijt, waar isdan nu uw Vader in de hemelen, die u helpen zou?" En dan gaat men bidden. Men bidt steeds vuriger: „o. God, Gij kunt mij toch verlossen. Gij hebt er zoo velen verlost. Yerlos ook mij."

Maar de verhooring komt Het lijden houdt aan. Soms neemt het nog toe,

En dan vraagt u:

fluistert

„Waar

is

Satan

niet.

insteê dat het minderen zou. u een nieuwe aanvechting ia de

dan nu

ziel,

en-

uw God?"

Een bespotting van uw geloof. Een belachen van uw gebed. Een hoonen van uw God, dien ge liefhadt. En komt daar dan bij, dat de pijn te sterker op woelt en den geest zoodht onze ziel geheel haar evenwicht verzulk een aanvechting, zonder dat iemand het merkt, zoo demonisch, zoo satanisch worden, dat er lijders en lijderessen zijn. geweest, die voor maanden en jaren feitelijk van hun geloof af vielen God zegenden en zich morrend en wrevelig opsloten in de bitterheid van hun eigen hart. in ons onrustiger maakt, liest,

dan

kan

;

Maar

het

Dan

namelijk,

kan ook anders

zijn en o zoo vaak is het anders. de ziel er in mag komen, dat God de Heere zulk lijden van zijn kind ook verordenen kan, om in hem de majesteit van zijn genade te rijker en te voller te openbaren. Dan is er eerst ook wel gebeden om afwending, en zelden verstomt dat gebed geheel. Maar toch, de ziel geraakt dan toch eindelijk tot de overtuiging, dat God in zulk lijden iets anders met ons voorheeft. Dat zulk lijden ons niet bij geval, maar van Hem toekwam, ea dat Hij ons uitverkoor om dit lijden te dragen, opdat juist in dit als

;

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen