Briefwisseling tusschen A. Kuyper en Charles Boissevain - pagina 18

,:

14 de aanvankelijk welgeslaagde poging beproefden om zich in het bezit te stellen der bijge])onwen van de Nieuwe Kerk, welke alleen den toegang geven tot de kerk. Ik heb deze handeling van den aanvang scherp afgekeurd. Indien ge allen wilt laten kerkereji, die in deze mijne meening deelen, zou het volstrekt onontbeerlijk zijn, dat de Staat het Paleis voor Volksvlijt als dépendance van de gevangenis huurde, om ten minste eenigen van ons te

herbergen

!

*

*

*

Doch er is een beter middel u zelf recht te verschaften! Ge schrijft: „ik laat mij niet langer zeggen noch aanleunen, dat zeer afkeurenswaardig door mij gehandeld is". Welnu dan hebt ge niets anders te doen dan ten elfden jare te verklaren, wie dan wèl die daad van eigen richting welke wij afkeuren buiten u om voor zijne rekening heeft. Wie zich meester maakten van een gebouw waartoe het wettig kerkelijk bestuur hun den toegang ontzegde en waarop hun recht dan ook niet gegrond schijnt te zijn geweest, want waarom heeft anders de wet hen niet gehandhaafd ,

,

,

,

in

hun

bezit ?

Waarlijk een openlijke verklaring van u zal honderdmaal meer vermogen dan alle rechterlijke uitspraken Want zelfs geboeid zou ik door de tralies van mijn kerker nog hetzelfde uitroepen, wat tijdens de kerkelijke woelingen van ISSO de burgemeester van Amsterdam proclameerde !

,

,,dat

indien ann adressanten i-eehten

bedoelde kerkgebouwen worden oatliou-

oj)

den, well;e hun volgens de wet toekomen, erkenning en handliaving dier leihteii

gevraagd voegde

zal

moeten worden

niaelit is,

Gemeente

te

om

in

aan

den

rechter,

die hier te i.inde de alleen

geschillen over bevoegilheid

dezer stede bestaan, uitspraak

,

als thans in de

l)e

Hervormde

te doen.''

*

*

*

zou ook in de gevangenis blijven getuigen, dat een van de kenmerken en voordeden van den bescliaafdcMi staat deze is, dat hij „eigen richting" verbiedt en door zijn eigen organen geschillen tusschen burgers wil laten beslechten. Elke daad in strijd daarmede is een ontkentenis van de maatschappelijke orde en een revolutionaire daad al meent men ook nog zoo ernstig gelijk te hel)bcii. Men mag niet zijn eigen i'echter zijn, en zij die destijds verschillende kosterswoningen indrongen of })oogden te overmeesteren traden in eigen richting op. „Zij speelden met vuui'", gelijk Fx-elaerts van lUoklnnd ge-

Ik

,

,

tuigde. *

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen