Vrouwen uit de Heilige Schrift - pagina 247

haar, èn om meer te hoeren, aan deze dienstknechten des Heeren haar hulpe te bieden. Ze waren in een gemeene herberg ingekeerd, en dit kon in die dagen hun niet anders dan tegenstaan, toen deze soort herbergen nog zoo ellendig ingericht en meestal enkel door min gezocht gezelschap bevolkt waren. Paulus en Silas En daarom staat haar besluit dadelijk vast moeten bij haar komen inwonen. Wel was ze blijkbaar een ongehuwde vrouw, misschien een weduwe, maar juist doordat ze een winkel dreef en meer aan het publieke leven gewend was, overwint ze haar schroom, en noodigt deze gezanten des Heeren bij zich. Ze bood dit aan, niet als een dienst, maar smeekte er om als „Indien gij", zoo sprak ze, „mij een ware belijderesse een gunst des Heeren vindt, komt dan in mijn huis, en blijft bij mij". En wel aarzelde Paulus een oogenblik. Maar zij hield aan, en Paulus gaf zij dwong hem. toe. Of zooals er letterlijk staat Ook schijnen haar huisgenooten met haar vromelijk in de verwachting van den Messias die komen zou, geleefd te hebben. Want ook die huisgenooten belijden den Messias, en worden met haar gedoopt. En zoo heeft zij dan eenige dagen de apostelen des Heeren geherbergd tot de storing kwam, toen Paulus en Silas gevangen werden genomen. Dag van doodelijken angst voor Lydia, toen Paulus niet terugkeerde, en het gerucht haar berichtte, hoe ze in den kerker

Maar nu dringt dan ook heur hart

èn

om

:

:

:

;

waren gezet. Ge kunt u dan ook voorstellen, hoe Lydia, die uren lang, telkens met haar huisgenooten voor Paulus in gebed en smeeking ging. En ook de andere bekeerlingen uit Philippi schijnen zich bij haar aan huis in het gebed vereenigd te hebben. En zoo bleven ze in angstige verwachting beiden, tot eindelijk aan de deur werd geklopt, en Paulus, met Silas, door Gods wonderdaad uit den kerker verlost, weer voor hen stonden. En toen, zoo lezen we, gingen Paulus en Silas weer binnen, en genoten voor het laatst Lydia's milde gastvrijheid. Er wei'd gedankt. Paulus vermaande de broederen, met het oog op de vervolgingen, die ook hen boven het hoofd hingen. En nu scheidde hij van deze vrome vrouw, in wie God zijn genade verheerlijkt had, en die door wat ze aan Paulus deed, ook nog na achttien eeuwen leeft in de dankbre herinnerinsf van Gods volk.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen