De gemeente gratie - pagina 33
Tweede deel. Het leerstellige gedeelte.
OPLOSSING VAN ONGELOOVIGE ZIJDE.
nemen
zullen
Hun en
gedrag
tot
Hun
ontbreekt het hun
liefde
zonde dan dienen? Jezus
maar zondaren
Op hen
een Verlosser.
onberispelijk.
is
is
eigenlijk niets
is
zoo goed.
o,
is,
aan
te
merken.
Aan milddadigheid
niet. Waartoe zou hun al dat spreken van gekomen om te roepen niet rechtvaardigen,
bekeering,
tot
hart
29
en
zij
hooren onder die zondaren
Waarom zouden ze zich dan bekeeren? Op deze wijze nu geven deze lieden van
niet.
„het gezond verstand" zich
Dat de wereld zoo meevalt is natuurlijk, want de goede, brave lieden geven den toon aan, vormen de meerderheid, en treden overal op den voorgrond. Dat er nog zooveel gespuis onder de goeden doorloopt, is niets dan de slechtheid der slechten, waarvoor de brave lieden niet aansprakelijk zijn, en dat er telkens weer „dwepers" en „fijnen" opkomen is een soort krankzinnigheid, die evenmin tegen de deugdelijkheid van ons menschelijk geslacht getuigt. Alleen is het volkomen natuurlijk, dat de kerk, zoodra die „fijnen" er de overhand in verkrijgen, wel moet tegenvallen. Of wat wordt zulk een kerk anders dan een soort krankzinnigenhuis van makke aekken? rekenschap van het menschelijk leven.
Aan het gezegde moet intusschen nog
iets
toegevoegd.
Ook onder deze
van levenstoon. Ons bestek verbiedt al deze onderscheiden bijzonderheden te teekenen. Genoeg zij het daarom er
lieden der wereld toch zijn niet allen één van zin en gelijk
Ook onder hen
zijn
groepen hier tot in op
te wijzen,
hoe de brave landbouwer, de dorée,
lijke jeiinesse
klant,
soorten.
de kamergeleerde, de
stille
burger rentenier, de adel-
artiste,
de jager en koffiehuis-
de werkman en de kaailooper, de vrouw en de man, de jongeling
en het meisje, ten deze verschillen. Schier elk van deze maatschappelijke
groepen teert daarom op een eigen soort zedeHjkheidsbegrippen. In wat de
één erg
slecht,
ander niets
in.
ruw gemeen of hoogst onfatsoenlijk zou keuren, vindt de Op de handelsbeurs heeft men een heel andere consciëntie
dan op de boerenhoeve. In een jong meisje zou men erg onzedelijk vinden, wat men in een jong man noemt het „leven genieten." Tot zelfs in den
vorm des
levens, in de
taal
die
men
gebruikt,
en in den toon van het
gesprek verschilt schier elk dier groepen. Vloeken en tieren acht de een natuurlijk,
terwijl
in
menig
deftig gezin nooit een onvertogen
woord over
de lippen komt. En zoo loopt op elk punt de fijnheid van het zedelijk gevoel onder alle deze groepen, en in die groepen onder de gezinnen, en gezinnen onder de personen, zeer in het oogloopend uiteen. Maar
in
die
al
dit verschil
opvatting.
is
De een
één kan er meer, en
blijft,
dat
men
slechts een verschil in graad, geen verschil van levens-
meer, de ander minder door de vingers. Bij den den ander weer minder door. Maar de hoofdzaak is
ziet bij
in alle deze groepen, zichzelven
en
zijns gelijken
rekent
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van woensdag 1 januari 1902
Abraham Kuyper Collection | 692 Pagina's
Bekijk de hele uitgave van woensdag 1 januari 1902
Abraham Kuyper Collection | 692 Pagina's