Nadere verklaring - pagina 8

6

1905 dagteekende. Van deze oorspronkelijke aanklacht staat thans in het V. V. alleen nog te lezen, dat men het „overbodig achtte", er nader op in te gaan. Ook hierover alzoo geen woord meer.

Op dit punt teruggeslagen, wierp men het toen over een anderen boeg. Niet persoonlijk streek ik geld op, maar het geld had gestrekt voor een electoraal doel. Ook hierbij gold uiteraard de onomstootelijke rechtsregel van het affirmanti inmmbit probatio, d.w.z. Wie beschuldigt, moet dan ook zelf zijn aanklacht waar maken. Dit be:

nu mislukte evenzeer. Zelfs de Nieuwe Courant begon met

wijs te

erkennen,

dat er tusschen de electorale

geenerlei verband

was aangetoond. Ook op

dit

gift

en de decoratie

punt had

blijkens

ik,

mijn tweede ingezonden stuk van TJulij.l. in de Standaard, m\]n betichters nader te woord willen staan, maar ik stelde hierbij als beding, dat eerst de publicatie van al het dusgenaamde bewijs-

Aan deze voorwaarde werd

materiaal moest zijn afgeloopen.

niet

voldaan. Vandaar mijn aanvankelijk zwijgen na mijn terugkomst.

Een zwijgen, dat rapporteur zijn.

Nu

orde

is

ik volhield

ook

van

zijnde, allicht

in

de Afdeeling, omdat

partijdig

ik,

zelf

refereeren zou verdacht

echter deze zaak in de Volksvertegenwoordiging aan de gesteld,

wensch

ik

in

de volle vergadering

te

spreken.

Het eerste punt, dat in deze zaak valt uit te maken, is natuurlijk de vraag, of de decoratie op 31 Aug. 1903 verleend, gegeven was uit gunstbetoon, dan wel ter eering van verdienste. Het

nu bleek het geval te zijn geweest. Jonge mannen, uit ons land hadden hun leven gewaagd in de worsteling der Boeren tegen Engelsche overmacht. Ze waren in dien oorlog krijgsgevangen gemaakt, en naar St. Helena weggevoerd. Zij leden in die gevangenschap namelooze ellende, door ongedierte, slechte behuizing en gebrekkige voeding, en onze Consul kon niets voor hen doen; terwijl tot overmaat van ramp het Christelijk Nationaal Boeren-Comité te Rotterdam, dat zich hun lot aantrok, uit geldgebrek buiten staat bleek om hen te doen repatrieeren. De oproeping van dit Comiié in de bladen om een bedrag van ten minste drie duizend gulden alleen voor de reiskosten, bleef zoo goed als onbeantwoord. De nederlaag der Boeren had hier blijkbaar de laatste

herkomstig,

geestdrift gebluscht. Ook een verzoekschrift aan deze Kamer bleef zonder gevolg. Zoo scheen alle hoop verloren om deze ongelukkigen te hulp te komen. En toen nu de heer Rud. Lehmann, die ook voor andere nationale belangen zich meer dan eens geldelijk

geïnteresseerd

hebben volle

had,

gesteld,

reiskosten

om te

bleek,

hij

aan

deze

vergoeden,

alleen,

alle

geld beschikbaar

krijgsgevangenen

niet alleen

maar ook voor hun

te

de

uitrusting,

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen