Dictaten dogmatiek. Locus de Providentia, Peccato, Foedere, Christo - pagina 991

Caput zoodat Hij hier

mee wezen 2e

om

De Mediatoris

Officiis.

zijn

koningsciiap tot

zijn

§

De manere

9.

geboorte terugleidt.

175

regio.

verband daar-

In

ze

op het te

V.

Matt. 2

in

feit

2 medegedeeld, dat magi

:

dat

;

Oosten kwamen

het

uit

onderzoeken naar den geboren koning der Joden

Hem

zij

wierook,

goud en myrrhe brachten en dat die hulde Hem niet gold als Gods Zoon, maar als koning. Een moment, waarop in de kerstprediking niet genoeg gelet wordt. Ze kwamen niet om Christus als hun verlosser te aanbidden, maar

om Hem 3e

koning

als

op Matt.

1

hem aankondigde heeft, is

de engel, die de geboorte des Heeren aankondigde,

als een, die zijn volk verlossen

Vandaar dat ook reeds

Koning.

kind

het

te eeren.

21, dat

:

optreedt

in

—

zou

en wie een eigen volk

de Messiaansche proietiejes. 9:

dragende den naam „koning, en de heerschappij

als

5,

is

6

op

zijne schouders."

4e

wezen

Hem

voor 5e

Hem

als

sterven

4, 5,

toen de Galileërs

Matth.

cf.

te

bij

Jezus' intocht

zingen en palmtakken

— Christus hen niet bestrafte, maar die hulde aannam.

neer te werpen

zijn

:

koning eerden, door het Hosanna

de Heere niet alleen na

dat

vóór

er op, dat blijkens Matth. 21

zij

Jerusalem

in

opstanding

zijn

11

27 verklaard

:

Matth. 28

in

:

29 maar ook

Hem

de Vader

heeft, dat

alle

dingen overgegeven had.

Waar

uit

deze gegevens

al

dat het koningschap van Christus niet

blijkt,

pas na Zijn hemelvaart begon, maar reeds aanwezig was, tijdens deling

op aarde, daar

blijkt

andere

uit

teruggaat tot vóór de incarnatie. Ie

22

Matth.

43, 44, 45,

:

dat

plaatsen,

dit

zijn

koningschap nog

Zie hiervoor

waar de Heere Jezus

een twistgesprek met de

in

Phariseën er op wijst dat David den Messias reeds heeft geëerd als

boven hem

die

stond,

waaruit

omwan-

blijkt,

dat

Christus

in

zijn

Heer,

Davids dagen reeds

koning was. 2e Joh.

toen

niet

17

:

5 en 24, de

pas

^o'^ol,

van de grondlegging der wereld de

goddelijke

inhaerent.

5~c^'a

;

die Christus na den hemelvaart verkreeg,

maar was eene

ontstaan,

die

kan

Alle gegeven Jó^'z

die potentieel reeds door

verkregen was.

af

nooit is

^'ó^'x,

Hier

gegeven worden

toont, dat zijn

moet hij

hier

dit

priesterschap

nog

bij

gevoegd,

koningschap

is

dus

die

is

niet

sprake van

Gods wezen

in

eene, die voortvloeit uit-de op Christus gelegde

koningsmajesteit, waarvan hier dus sprake zijn moet Eindelijk

;

was

Hem

dat,

(cf.

vs.

24

>>

e constitutione Mediatoris bezat.

intrad, terstond

OwKau-

ixsi).

wat ons van Melchizedek geleerd wordt,

na den

val, blijkt dit

ook van

Immers waar zijn

koning-

schap, dat met het priesterschap onafscheidelijk verbonden was.

Nu vóór

spreekt het intusschen vanzelf, dat dit niet zoo zijne

mag

opgevat, alsof Christus

incarnatie in den hemel hetzelfde had als na zijn hemelvaart.

De

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen