Dictaten dogmatiek. Locus de Providentia, Peccato, Foedere, Christo - pagina 58

Locus DE Providentia.

58 Er

dus geen

is

we

dan, als

Was

de natuur constant, zich

geweest

we

Providentia, als

rekenen met een levende:

en

zijn

natura mortua providendum

zelf identisch blijvend,

dan zou

wezen van

kunnen

sprake

alleen

een doode natuur, maar alleen

stellen nihil in

est.

niets te provideeren

behoeden

sustentatio, en

voor wegzinken, niets anders dan een voortdurend willen, dat

iets blijft

bestaan,

Providentia dan komt alleen aan de orde, waar in de Schepping, progressus

voortgang van

Dan moet

op toestand

toestand

\s,

wat hetzelfde beteekent, een proces.

of,

de voorafgaande toestanden geprovideerd worden op de volgende

bij

Daarom hebben we

opdat ze zich kunnen aansluiten.

op gelegd, dat de natuur op grond van de H. Schrift

zoozeer den nadruk

er is

op

te

vatten als levend

De schepping moet men zich niet denken, naast elkander plaatsende levende momenten, maar die momenten moeten in gedachte saamgesteld worden tot één kosmos, één geheel, als zooNiet alleen de deelen, ook het ^e/zee/

zijnde.

leeft.

danig levend.

Wat van

wil het nu zeggen, dat de natuur leeft?

mensch, beest

en

de natuur niets

niet

dood.

gebonden

daarbij

te

neeringen

leeft,

w.

d.

het er

zit

ons, die er een

begrijpen

bij

met de wilskracht en met betrekking

is

water, steen, grond, in één woord,

z.

bij

ons

den mensch kan

tot het

Latijn

Veel overwegingen en rede-

in.

Zoo gaat

lang niet uitkomen.

tijd

^n

niet blijven staan,

Wij kunnen uren spreken zonder

uitkomen.

gebruiken, toch

is dit te

beest noch plant zouden vinden,

de overige natuur, zoowel als

In

zijn of

zijn er in

moeten we

daarbij

we mensch noch

Alles

er of het leeft.

is

het leven

maar

plant,

een woestijn toch, waar

Gemakkelijk

het

ook

Dat nu

gansche denkleven.

is

boom gedurende den winter al het leven gebonden, hoewel het erin zit. Aldus hebben we degeheele natuur te beschouwen. Kalk leeft, want ongebluschte kalk, die men in het oog krijgt, verteert en gebonden

leven.

verbijt het oog.

daarin

lichaam,

drang van het

leven

Zoo ook

Er

zijn

gelegd,

is

een

krachten in

in

zekere chemische stoffen, die een menschel.

een uur met beenderen en

wetenschap der chemie

de

dat gebonden

is,

in

ligt

in

is

juist

men

die krachten kan ontbinden en verbinden.

van

andere

in

de

chemie afweet, dat er nergens

en,

chemisch ontbonden, blijken

verbonden,

hevige

ontbinden

en

kracht

te

dood.

Neemt men een

daarin

schuilt,

grijpende,

Zoo leven

dan

gaat

kracht

te

er

een stof

werkingen

verbinden.

In

De

heele

komen, wat is,

waarnaar

is,

of er bevindt zich

in te zijn, die,

Overal

dien zin nu

van een berg en

is

ziet

is

nu met

er motorische

er inderdaad niets

men, welke kracht

zulk een berg geheel anders beschouwen, be-

dat zich daarin een reuzenmassa van alle

verteren.

Zoo zegt dan ook iemand, die

kunnen oefenen.

klein brokje

men

al

er achter te

de metalen enz. wat de regel

iets

kracht

om

deelen der natuur.

Maar

er is

gebonden krachten bevinden. Een in het geheel.

ook leven

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen