Leven en arbeid van Dr. A. Kuyper - pagina 39

DR.

predikant gaf in staafde wat Dr.

Ten

KUYPER PREDIKANT.

17

warme woorden een geloofsbelijdenis, K u y p e r beweerd had.

slotte stelden Dr. Fabri

die echter

en Ds. Kogel een motie voor, volgens K u y p e r bespreken zou.

welke het moderamen de zaak met Dr.

De motie werd met overgroote meerderheid aangenomen. Vooral de belijdenis van den Groninger had de opinie te zijnen gunste gekeerd.

De

uitvoering der motie bleef echter achterwege.

Immers kon daarvoor gelden de betuiging, den volgenden morgen hem door een lid van het moderamen gedaan, dat hij geen de minste gemeenschap des geestes met hem had! Inmiddels waren de Conferenties met de Duitschers in beginsel ten doode opgeschreven. Het ging op den duur niet aan met mannen moeilijk

die, als Prof. Hofstede de Groot, de Drieëenheid loochenden, en de schuldverzoenende kracht van Jezus' bloed ontkenden, vergaderingen

te houden waarbij de herinnering van hetgeen vóór driehonderd jaar geschied was, het saambindend element zijn moest.

Te Utrecht heeft Dr. Kuyper ook gestreden voor vrij beheer der kerkelijke goederen. Het moest aan het oordeel der gemeente onderworpen worden of het bestuur der kerkelijke goederen vrij zoude zijn of onder het College van Toezicht zou staan. Om de gemeente voor „vrij beheer" te bewerken, bezocht Dr. Kuyper alle Christelijke

scholen van Utrecht en verzocht den kinderen hunne

vaders namens

hem

uit te noodigen tot het bijwonen eener samenkomst waar hij zou uitleggen waarom het in deze quaestie ging. Het resultaat was, dat voor „vrij beheer" gekozen werd. In een brochure: „de Kerkelijke goederen" weerstond hij het algemeen College van Toezicht, bewerend dat diens spel met het „Voorloopig besluit" onverdedigbaar was voor het recht. Daarna bleek dat èn kantongerecht, èn rechtbank, èn hof, ja zelfs het College van Toe-

zicht

zelf

door een tweede circulaire,

zijn

inzichten

deelden.

In

brochure getiteld: „de werking van art. 23", trachtte hij aan te toonen dat, alhoewel verbeterd, het stelsel van vertegenwoordiging in de Herv. Kerk niet voldeed. Tot 1867 waren de Kerkeraden zijn

gekozen door coöptatie, d.w.z. de Kerkeraad bezat het recht om zijne leden zelf te kiezen. Dit had tot het euvel geleid dat vele gemeenten die overwegend rechtzinnig waren, een modernen Kerkeraad en moderne predikanten hadden. In de Kerk van Amsterdam

met hare 29 predikanten

is

een

tijd

geweest, dat slechts één predi2

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen