Ad Valvas 2006-2007 - pagina 9

AD VALVAS 3 1 AUGUSTUS 2006

O F F - C A I V I P U S

PAGINA 9

't Is hier fantastischl"^

De eerste week aan de Vrije Universiteit, de introductieweek, beleef je in een roes. Alles is leuk, alles is nnooi: de nieuwe vrienden, het bruisende studentenleven, het swingende Amsterdam. Maar met de eerste echte studiedag komt ook de onvermijdelijke kater: het Amsterdamse stadscentrum is ver weg, het hoofdgebouw is een betonnen kolos en temidden van al die grijze rechtlijnigheid zien je studiegenoten er ook heel anders uit! Geen zorgen, het hoort allemaal bij het ontnuchteringsproces. Ad Valvas vrolijkt je op met een cursus positief kijken. TEKST: PETER BREEDVELD FOTO: MARIJN ALDERS

*Het hoofdgebouw is wél mooi Ja, we weten het: betonnen kolos, grijs en saai, deprimerende rechthoekigheid en blablabla. Tjonge, wat laat je je dän kennen als een architectonische onbenul zonder enig historisch besef en gevoel voor esthetiek, zeg. Toevallig gaat het hier wél om een "ruwe bolsterachtige schoonheid", om met hoogleraar architectuurgeschiedenis Auke van der Woud te spreken. Het gebouw is robuust en straalt kracht uit, vindt architect Hubert-Jan Henket. En zeg nou zelf, is dat niet exact wat je wilt van een universiteitsgebouw? De Architectengroep 69, het collectief dat verantwoordelijk is voor het ontwerp van het gebouw, schrijft in de brochure Hoofdgebouw Vnje Universiteit Amsterdam (VU, 1973) dat het is gekomen tot een 'zeer groot betonnen gebouw (...) met een grote uniformiteit, op welk grondthema plaatselijke variaties in de bewoning kunnen worden ingevuld'. Ki)k, en dat is het precies: Het hoofdgebouw vormt het canvas dat door de verschillende gebruikers moet worden ingevuld, zodat een veelkleung kunstwerk ontstaat. Voormalig VU-pastor Jannet Delver zegt het ook ongeveer zo: "Het hoofdgebouw maakt creativiteit in mij los."

*Die gereformeerde staf is pure rock-'n-roll De VU is van oorsprong een gereformeerde universiteit en dat is aan een deel van de VU-staf nog goed te zien. En gereformeerd = stijf, saai, wars van plezier en rechtiijnig, nietwaar? Allemaal vooroordelen, vriendelijke vriend(in). Neem de decaan van de faculteit Economische Wetenschappen en Bedrijfskunde Härmen Verbruggen, die is zanger in een rockband. Zijn bijna-naamgenoot Ad Verbrugge, de meest mediagenieke filosoof van Nederland, speelt gitaar in een bluesrock-

band. Filosoof Stüie Jensen schrijft belangwekkende romans, waaronder Turkse vlinders, over interculturele liefde. En waar anders dan aan de VU wordt van een maugurele oratie een multimediaal spektakel gemaakt met veel beeld en zelfs zang, zoals Ronnie van Diemen deed bij de aanvaarding van haar leerstoel 'Onderzoek en ontwikkeling van medisch onderwijs en opleiding'?

^Subiet zoeven naar ZapSo

Je moet ook niet in het restaurant van het hoofdgebouw zijn, gekkie. Däär vind je inderdaad salades waar een konijn zijn neus nog voor zou ophalen, leeggelopen kaassoufflés, slapgekookte groente, weke patat, droog brood en fruit met bruine plekjes. Nee, vijftig meter van het VU-hoofdgebouw staat het OZW-gebouw ofwel de Rode Pieper, een prachtig staaltje avant-gardistische, neo-expressionistische architectuur. In dat gebouw, op de begane grond, vind je ZapSo, die overheerlijke broodjes serveren: polar sandwich met tonijn en olijven, of boeren zuurdesembrood met eiersalade en zalmsnippers. Zalige fruit- en chocoladegebakjes, yoghurt met vers fruit, om je vingers bij op te vreten. ZapSo perst heel aparte fruit-

Je moet ook niet in het restaurant van het hoofdgebouw zijn^ gekkie mixen, bijvoorbeeld wortel-peersap met een snufje gember en de beste milkshakes van de Zuidas. Ze zijn er niet gieng wat de porties betreft. Het kost wel wat meer, maar hé! Het staat je vrij om je geld uit te geven aan een ontplofte kroket en een kop instant-soep.

^Toeristische hoogtepunten

't Is zondagmiddag, Buitenveldert / De flats zijn hoog en goed gebouwd / Daartussen is het kaal en open', zong Frans Halsema in 1971. Het is waar, Buitenveldert was lange tijd een 'troosteloos decor' waar 'blokkendoos na blokkendoos' verrees en dat imago is het gebied nog altijd met kwijtgeraakt. Toch is het hier tegenwoordig goed toeven en wie de VU gekozen heeft vanwege het gebrek aan vertier dat maar van de studie zou afleiden, vergist zich deerlijk. We maken een kleine wandeling.

Viholy's scheuren en kruimeldief op poten

Beginnen we bij het station WTC, op nog geen tien minuten lopen van de VU. Daar vergapen we ons aan de spectaculaire architectuur. Het ABN Amro-hoofdgebouw, bijvoorbeeld, ontworpen door het New Yorkse architectenbureau Pei Cobb

Freed Farmers, waar rechthoekig graniet harmonieus samengaat met hellende rondingen. Het Vinoly-gebouw van de New Yorker Rafael Vinoly heeft twee indrukwekkende scheuren die onwillekeung doen denken aan de aanslagen op het New Yorkse World Trade Center. Het Nederlands World Trade Center is onlangs gerenoveerd door het Londense bureau Kohn Pederson Fox en het Amsterdamse collectief Van den Oever, Zaaijer, Roodbeen Partners te Amsterdam. De architecten kregen daarvoor in 2003 in Frankrijk de vastgoedprijs Mipitn-Award. Het is inderdaad een mooi, blauw, transparant en toegankelijk spiegelgebouw geworden met een fraai plein met terrasjes en groen ervoor. Je kunt er een goede kop koffie drinken en sushi of hip Italiaans eten, intussen kijkend naar de voorbij haastende camèremeisjes en -jongens in hun mantelpakjes en krijtstrepen. Dit is maar een kleine greep uit het aanbod. Verderop staat bijvoorbeeld het bekroonde ING-gebouw, een indrukwekkende staal- en glasconstructie, die in de volksmond 'de kruimeldief heet en er komen nog steeds gebouwen bij. 's Avonds oogt het allemaal, dankzij de verlichting, nóg spectaculairder.

Dikke karpers en zeldzame planten Maar we gaan verder met de tour. Vanuit WTC lopen we, over de Buitenveldertselaan naar De Boelelaan, we lopen de VU en de Rode Pieper voorbij totdat we de eerste zijstraat van De Boelelaan naar links nemen: de Van der Boechhorststraat. Tegenover de saaie medische faculteit ontwaren we een groen paradijs en in dat paradijs bevindt zich de Hortus Botanicus. Gratis toegankelijk en klemer dan de hortus van de Universiteit van Amsterdam, maar wel met een collectie van meer dan tienduizend planten, waaronder zeer zeldzame, waartussen het aangenaam wandelen en uitrusten is. Tijdens de zomermaanden staat er een enorme verzameling bijzondere (sub)tropische planten, waaronder grote palmen, en is de tuin op zijn mooist. We gaan weer naar De Boelelaan, lopen het VU-medisch centrum voorbij en gaan linksaf de Amstelveenseweg op. Daar zien we na een paar honderd meter, aan de overkant van de straat, aan de rand van het Amsterdamse Bos, het elegante restaurant-café De Veranda. Het eten schijnt er heel behoorlijk te zijn en er is een heerlijk terras aan het water, waar je dikke karpers ziet zwemmen. Faculteiten en VU-afdelingen organiseren er wel eens een feestje.

Spannend shoppen Als je vanuit de nchting van de VU rechtsaf de Buitenveldertselaan inloopt en een meter of tweehonderd verder Imksaf de Arent Janszoon Ernststraat, zie je daar verderop het overdekte winkelcentrum op het Gelderlandplein liggen. Behalve dat daar alles te koop is wat je nodig zou kunnen hebben, is het ook een redelijk aangenaam winkelcentrum. Je hebt er de Blokker, de Hema, allerlei speciaalzaken en daarnaast een patio met een gezellig terras en een klaterende fontein. Overdekte winkelcentra, en deze in het bijzonder, doen me altijd aan films van Quentm Taranuno denken. Op het Gelderlandplein heeft zich zelfs een echte Tarantmo-fUm afgespeeld: m 2000 werd hier, temidden van het winkelende publiek, topcrimineel Sam Klepper geliquideerd.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen