Voeling houden met de Gemeente.

Hier en daar schijnen er in ónze Kerken nog Kerkeraden te zijn, die het niet noodig achten voeling te houden met de gemeenteleden.

Terecht wordt hiertegen protest aangeteekend in een ingezonden stuk, dat ons ter plaatsing werd aangeboden:

Ann de. Redactie van JPe Heraut. Hooggeachte Heer!

Wanneer men hef kerkelijk leVéh iif ónderscheiden gemeenten heeft meegeleefd, merkt men soms giroote verschillen.

Ik herinner mé, dat in sommige gemeenten de kerkeraad minstens éénmaal 's jaars de manslidmaten oprrep, cm de geestelijke en stoffelijke belangen der gemeenten te bespreken. Dat was m. i. een uitstekende maatregel, die de belangstelling levendig hield.

In de gemeente waar ik nu toe behoor, volgt men dien regel niet. Een vergadering als bovengenoemd kent men' daar niet. Zelfs als 't zaken van groot financieel belang aangaat, b.v. aankoop van grond voor een nieuw kerkgebouw, aankoop van een nieuw orgel, doet de kerkeraad alsof er geen gemeente bestaat. Zelfs opening van de boeken wordt niet eens gegegeven. De belangstelling in hét kerkelijk leven staat dan öok op een zeer laag peil en dit is m, i. deels een . gevolg van deze methode van handelen.

Nu wilde ik u beleefd vragen, M. d. R., of 't u in 't algeinèèa: niet zeer gewenscht, ja bijna plichtmatig voorkomt, dat de kerkeraad zooveel mogelijk voeling houdt inet de gemeente. Ik weet natuurlijk wel, dat ook hier grenzen zijn en dat een" kerkeraad^ die de leiding in handen van de gemeente zou leggen, z'n eigen positie o ondergraaft, maar er is toch ook, dunkt me, naar de andere zijde een grens en de kerkeraad is toch verplicht, zelfs den schijn te mijden, alsof hij de gemeente beschouwt als-seen schare, die de - wét niet kent.

Met eenig antwoord-zoudt u ten zeerste vérplichten.

Uw Ed. diemtwiér

A., 13 Jan. 1915

Ons antWoórdF*''öp''üe vraag, die de inzender stelt, kail niet tVvijfelachtig wezen.

Natuurlijk mag een samenkomst der ge­ h meenteleden met den Kerkeraad nooit h dienen om; de bestuursmacht, die aan den z Kerkeraad toekomt, in handen der gemeente­ o leden te leggen.

Wanneer zulk een samenkomst*1Sïêl''de gemeenteleden dan ook dienen moest, om de gemeenteleden beslissingen te laten nemen over voorstellen van den Kerkeraad, zouden we dit zeer beslist moeten ontraden. Dat ware niet Gereformeerd, maar independistisch.

Geheel anders echter staat het, wanneer de bedoeling alleen is, een saamspreking te hoüdén met de manslidmaten om de geestelijke 'en stoffelijke belangen der gemeente met hen te bespreken. Dan is dit zeker gewenscht en kan daardoor de belangstelling der gemeente worden levendig gehouden.

Natuurlijk zal de Kerkeraad daarbij te beoordeelen hebben, welke punten met de gemeente besproken moeten worden. En daarbij zal veel afhangen van de plaatselijke omstandigheden. Aankoop van een nieuw orgel of van gr»nd voor eeri nieuw kerkgebouw heeft in een groote gemeente als Amsterdam niet dezelfde beteekenis als in een kleine dorpskerk. Wel is het in het algemeen wenschelijk, dat wanneer de Kerkeraad beslissingen neemt, die belangrijke finantieele lasten op de gemeente zullen leggen, daarover in een vergadering met de mansleden gesproken Wordt. En evenzoo behoort de Kerkeraad aan de gemeenteleden, wanneer ze dit verlangen, inzage te geven van het finantieel beheer.

DR. H. H. K. b

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen