Helpende handen - pagina 148

EPILOOG

146

identiteit noodzakelijk maakte. De oorspronkelijke funktie van Vrouwen vu-Hulp als fondsenwerfster voor de uitbreiding van de vu was al in 1 9 6 9 overbodig geworden doordat de universiteit volledig door de overheid werd gesubsidieerd. In plaats daarvan ging zij geld inzamelen voor speciale projekten die het bijzondere karakter van de vu tot uitdrukking brachten. De wijze waarop deze nieuwe funktie na 1970 werd uitgeoefend, en vooral de keuze van de 'spaardoelen', laat zien dat ook de identiteit van Vrouwen vu-Hulp in de loop der jaren veranderde. Hoewel de religieuze motivatie een bepalend element bleef in het werkvan de vrouwenorganisatie, valt vooral na 1980 een verschuiving waar te nemen die voor een belangrijk deel parallel liep aan de theologische ontwikkelingen in gereformeerde kring. Zoals in hoofdstuk v i l l i s beschreven werd behalve aan derde-wereld-projekten in toenemende mate aandacht geschonken aan projekten die in de sfeer van het praktisch christendom lagen. Een andere, niet minder significante verschuiving deed zich voor bij de keuze van projekten die te maken hadden met vrouwen-emancipatie. Hoewel Vrouwen vu-Hulp geen feministische organisatie maar een organisatie van 'vrouwen in beweging' wilde zijn, bleek daaruit dat de invloed van de moderne vrouwenbeweging niet onopgemerkt aan haar voorbij was gegaan. Ook in dit opzicht was Vrouwen vu-Hulp 'meegegroeid met de tijd'. Opmerkelijk is dat veel van deze identiteits-veranderingen zich haast geruisloos en zonder veel openlijke diskussie hebben voltrokken. Dit blijkt ook uit het feit dat veel veranderingen werden doorgevoerd door aan oude begrippen een nieuwe inhoud te geven. Als reden hiervoor werd in het GITP-rapport aangevoerd, dat 'de cultuur binnen VVH dit vraagstuk [van de gezamenlijke identiteit] moeilijk bespreekbaar maakt'. Dit gebrek aan diskussie wordt echter begrijpelijker als men bedenkt dat het voortbestaan van Vrouwen vu-Hulp afhankelijk was van haar vermogen zich om te vormen tot een organisatie met een eigentijds profiel, zonder het traditionele deel van haar leden voor het hoofd te stoten. Wat dat betreft stond en staat Vrouwen vu-Hulp voor hetzelfde dilemma als veel andere confessionele organisaties, die op zoek zijn naar een levensvatbare synthese van continuïteit en vernieuwing, naar een identiteit die recht doet aan christelijke idealen, maar ook rekening houdt met de beperkte mogelijkheden die tijd en plaats te bieden hebben.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen