GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Geen duimbreed?! - pagina 217

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Geen duimbreed?! - pagina 217

De Vrije Universiteit tijdens de Duitse bezetting

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

DE P S Y C H O L O O G ALS P L E I T B E Z O R G E R

ken, werd Waterink benaderd. Z o vroeg de weduwe J. van der WoerdMoll uit Barneveld h e m in juli 1944 om haar 63-jarige logé mr. M. G. Polak Daniels, tot voor enige jaren griffier van de rechtbank in Amsterdam, behulpzaam te zijn bij het verkrijgen van zijn 'ontsterring'. Polak Daniels was joods en kinderloos gemengd gehuwd. Hij was oorspronkelijk naar Westerbork gedeporteerd, maar had daar als gem e n g d gehuwde uiteindelijk toch weer toestemming gekregen bij zijn vrouw in Amsterdam te wonen. W e g e n s zijn ernstig verzwakte gezondheid vanwege het kampleven had hij zelfs toestemming weten te verkrijgen met zijn vrouw in Barneveld op vakantie te verblijven. Hij had zich inmiddels laten steriliseren en had 'in Amsterdam geprobeerd de ster kwijt de raken'. Tot half mei werden sterilisatieverklaringen met dat doel door een Duitse stafarts getekend, maar nu was men daarmee gestopt. De pensionhoudster, die al eerder met Waterink in aanraking was geweest, vroeg Waterink zijn best te doen de sterilisatieverklaring door een bevoegde Duitse arts getekend te krijgen. Waterink maande echter tot voorzichtigheid om geen aandacht op de joodse jurist te vestigen en sprak ook de verwachting uit, dat binnenkort zo'n ontsterring 'helemaal niet meer nodig zou zijn, omdat de invasie in Frankrijk goed verliep'. 4 9 Ongetwijfeld was die raad wel juist. Mevrouw Van der Woerd kwam ruim een maand later Waterink op zijn tweede vakantieadres in Utrecht verwennen met de bekende 'witte bolletjes' [hiermee werden kippeneieren bedoeld, G. Z.] uit Barneveld. Waterink moet in deze laatste jaren van de bezetting onder hoogspanning hebben gewerkt, want om in zoveel ieder op zich verschrikkelijke gevallen gemengd te worden, hoop te moeten geven en teleurstellingen te moeten ondergaan, moest men wel over stalen zenuwen beschikken.

TOEKOMSTPLANNEN

Daarnaast ging het werk aan het Paedologisch Instituut en het Psychotechnisch Laboratorium onverminderd verder, omdat beide instellingen gewoon door mochten werken ondanks de sluiting van de universiteit. Begin november 1944 voltooide Waterink een rapport van twaalf getypte foliovellen met voorstellen voor de organisatie van het

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 2002

Historische Reeks | 294 Pagina's

Geen duimbreed?! - pagina 217

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 2002

Historische Reeks | 294 Pagina's