Geen duimbreed?! - pagina 238
De Vrije Universiteit tijdens de Duitse bezetting
DE LAATSTE
MAANDEN,
BEVRIJDING
EN
ZUIVERING
Ook met de handhaving van Woltjer, die in de oorlog twee zonen en een neef verloren had, hadden directeuren en curatoren uiteindelijk geen enkele moeite. Uit het getuigenis van een enkele studenttekenaar was gebleken dat deze uit eigen beweging had getekend en dat Woltjer h e m daarin achteraf, toen hij h e m onder vier ogen had gesproken, gelijk gegeven had. Woltjer had h e m dus niet beïnvloed. Tegen de commissie-Verdam zou Woltjer hebben verklaard dat er ook 240
logisch niets tegen de ondertekening in te brengen was geweest, maar 'psychologisch alles'. Met algemene s t e m m e n besloten toen directeuren, curatoren en rector Oranje, dat er geen maatregelen tegen Woltjer behoefden te worden g e n o m e n . Op dezelfde vergadering van het college van directeuren en curatoren kreeg Oranje nog een kleine persoonlijke teleurstelling te verwerken. H e m werd verboden de functie van vice-president van het bijzonder gerechtshof ter berechting van collaborateurs in Amsterdam te aanvaarden. Een beslissing waarbij hij zich neer moest leggen en die h e m vermoedelijk ook werd opgelegd vanwege zijn gezondheid, die zwaar geleden had. Oranje kreeg het overigens nog druk genoeg in die hectische zomer van 1945. Naast zijn werkzaamheden als rector en als hoogleraar werd hij betrokken bij de reorganisatie van het radiowezen, iets wat altijd al zijn belangstelling had gehad. Als lid van het college van V e r t r o u w e n s m a n n e n was hij al in 1944 aangewezen om na de oorlog als 'regeringscommissaris voor de radio' de eerste uitzendingen te organiseren van de traditionele radio-omroepen, die zich in een federatie verenigd hadden. 2 0 Het zou h e m veel werk en frustraties opleveren.
ONTSLAG VOOR VAN SCHELVEN, BEOORDELING VAN H.H.
KUYPER
Op 25 juni werd met een openingscollege de v u weer officieel geopend in het Minerva-paviljoen bij de Apollohal, omdat de universiteitsgebouwen daarvoor te klein waren. Daarna vergaderde de senaat over de nieuwe propedeuse bij filosofie en vond in de Engelse kerk op het Begijnhof de plechtige herdenking van o m g e k o m e n ereleden en leden van het vu-corps plaats.
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 2002
Historische Reeks | 294 Pagina's
Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 2002
Historische Reeks | 294 Pagina's