Geen duimbreed?! - pagina 207

DE P S Y C H O L O O G ALS

PLEITBEZORGER

Van Krimpen nu schreef Waterink op diens vakantieadres, dat de gratieverzoeken blijkbaar wel een gunstige indruk hadden gemaakt, maar dat hij de dag daarvoor gehoord had dat alleen aan Van Delden gratie zou worden verleend, maar niet aan Gelderman omdat deze als leider van de groep werd beschouwd. Hij had daarom de vader van Gelderman het vakantieadres van Waterink doorgegeven, zodat zij nog overleg zouden kunnen plegen. Verder schakelde Van Krimpen nog andere advocaten in en zou hij overleg plegen met de commissaris voor de belangen van het voormalige Nederlandse leger in Den Haag, L. C Rietveld. Gelderman sr. richtte zich inderdaad tot Waterink, op dat moment nog vol hoop, maar een week later schreef hij dat hij net vernomen had dat zijn zoon was weggevoerd om geëxecuteerd te worden en dat de executie al had plaatsgevonden. Enige hoop putte de ongelukkige vader nog uit het feit dat hij nog steeds geen officiële mededeling had ontvangen en dat zijn zoon kleren en geld had mogen meenemen, wat toch ongebruikelijk was bij een executie. De dag daarop ontving Waterink, net weer terug in Amsterdam, weer een meer optimistische brief uit Oldenzaal. De broer van generaal Christiansen, ook een officier, had van een gemeenschappelijke vriend, de directeur van het door Christansen, Seyss-Inquart en Rauter gefrequenteerde Wassenaarse hotel 'Kasteel Oud Wassenaar' vernomen, dat Helfferich zich in Duitsland met de zaak had bemoeid. Ook andere topfiguren uit het Duitse bedrijfsleven zouden zich voor zijn zoon hebben ingespannen. Waterink schreef enkele dagen later een briefje in code terug, waarin hij vertelde dat hij van 'deskundige zijde' had vernomen dat 'met vrij grote zekerheid' de toestand 'van onzen gemeenschappelijken kennis' verleden week in ieder geval nog uitstekend was. Met alle beschikbare middelen zou hij zich voor hem inspannen, al was dat onder de huidige omstandigheden wel heel moeilijk. 24 Maar in de daaropvolgende weken werd de laatste hoop de bodem ingeslagen, omdat de ouders de kleren, het geld en de papieren van hun zoon in Utrecht konden ophalen. Definitief uitsluitsel over het lot van hun zoon zouden ze echter nooit ontvangen. Nog na de oorlog zou Waterink zich op verzoek van de vriendin van de jonge Gelderman, de verzetstrijdster freule Wendeline van Boetzelaar nog inspannen iets meer te weten te komen, echter zonder enig resultaat. 25 Bekend was toen wel dat Van Delden op 4 september 1944 bij de grote massa-executie in Vught was doodgeschoten.

207

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen