Geen duimbreed?! - pagina 174

H E T L A B O R A T O R I U M A A N D E L A I R E S S E ST R A A T

hulp van de accumulatoren in het laboratorium in De Lairessestraat. De accu's werden daar bijgeladen door middel van windgeneratoren. Een aantal van de patiënten moest in de winter van 1944 naar huis worden gestuurd, om bedden vrij te maken voor het toenemend aantal ernstig zieken in de Amsterdamse ziekenhuizen ten gevolge van de steeds slechter wordende voedselsituatie en de toename van allerlei besmettelijke ziekten door de slechte hygiënische toestanden. 174

Een sluiting van de kliniek op het eind van 1944 kon Van der Horst nog maar op het nippertje voorkomen juist vanwege deze nieuwe opvangfunctie. De medische commissie van Amsterdam, die het toezicht op de verschillende ziekenhuizen in de gemeente uitoefende en waarin vertegenwoordigers van de GG en GD van de gemeentelijke ziekenhuizen zitting hadden, had de Valeriuskliniek willen sluiten in verband met het enorme tekort aan brandstof en elektriciteit. Van der Horst wist de commissie er echter van te overtuigen, dat sluiting voor de patiënten onaanvaardbare gevolgen met zich mee zou brengen. Aan de kliniek werden daarop een generator en een benzinemotor ter beschikking gesteld met voldoende brandstof, zodat deze ook voor het laboratorium in De Lairessestraat dienst zouden kunnen doen. Zo kon worden voorzien in licht en warmte. Het groeiend gebrek aan water door het slechte functioneren van de gemeentelijke waterleiding kon worden opgevangen door water uit de grachten te halen en vervolgens met de apparatuur op de kliniek te zuiveren. Zo werden de patiënten gered, maar natuurlijk ook het tiental onderduikers, dat in de kliniek verbleef. Maar hoe nu aan voldoende eten te komen, ook voor het personeel? De verpleegsters en andere leden van het ondersteunend personeel trokken er regelmatig op uit naar het noorden en het oosten van het land om partijen voedsel, voornamelijk aardappels, aan te kopen, waarvan vaak niet meer dan de helft aankwam, omdat de rest onderweg werd gestolen. Vanaf begin 1943 werd de kliniek een centrum van verzetswerk, waarbij steeds werd samengewerkt met de groep van De Lairessestraat. Er werden microfoto's ontwikkeld, die door leden van de groep-Albrecht waren gemaakt van verdedigingswerken van de Duitsers. Er werden valse persoonsbewij zen vervaardigd. En verschillende malen functioneerde de Valeriuskliniek als vergaderplek voor de top van het Nederlandse verzet, juist omdat de kliniek zo vlak bij het

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen