Geen duimbreed?! - pagina 227

DE

VRIJMAKING

ferentie van bezwaarden en niet-bezwaarden in Bloemendaal, die georganiseerd werd door één van zijn vrienden, de rijke zakenman Bonda. Dooyeweerd en Vollenhoven namen ook aan de conferentie deel. Volgens Bavinck was de geest erg goed en werden er interessante discussies gevoerd. Na de conferentie bezocht hij zijn zoon Ben in de gevangenis in Amsterdam. Een week later maakte hij in zijn dagboek na een bezoek aan de synode de bittere opmerking: 'Het gaat niet goed.' Hij had Greijdanus een lange rede vol verwijten aan het adres van de kleine groep bemiddelaars horen houden, het ergste leek nu niet meer te vermijden. 15 Ook in de concentratiekampen raakte het conflict bekend en was het verdriet erover bij de gereformeerde gevangenen groot. Waterink kreeg dat verschillende malen in brieven te horen. Het conflict spitste zich vervolgens toe op een kerkrechtelijke kwestie, over de interpretatie van artikel 31 van de kerkorde. Volgens dat artikel zou iedere kerk zich moeten houden aan de kerkelijke besluiten, tenzij zij zou kunnen bewijzen, dat deze besluiten strijdig met Gods Woord waren. De synode meende sterk te staan door te stellen, dat dus iedereen zich aan de besluiten van de synode moest houden. Maar Schilder was van mening, dat deze besluiten niet op de goede wijze waren genomen, want deze hadden eerst in de plaatselijke kerken, dan in de classes en de particuliere synodes en vervolgens in de nationale synode ter discussie moeten worden gesteld. Dooyeweerd en Vollenhoven waren het daarmee eens en bepleitten opheffing van de schorsing en uitstel van de discussies. Hun bezwaarschrift werd echter afgewezen in een rapport opgesteld door hun collega van de vu, Nauta. Daarop volgde de daadwerkelijke afzetting van Schilder op 3 augustus 1944; de invasie in Normandië was net twee maanden oud. vu-hoogleraar Berkouwer trad op als voorzitter van de synode. 'Kerkelijk is alles somber: Schilder ontslagen als prof! God beware ons voor scheuring in deze dagen!', schreef Bavinck in zijn dagboek. 16 'Wat is het toch vreeselijk, dat men in deze tijden zulke onverantwoordelijke daden aandurft!' Hoe wonderlijk afwisselend het leven in die dagen kon zijn kan men steeds weer uit dit dagboek opmaken. Dezelfde week kon Bavinck zijn vreugde haast niet op bij het noteren van de bevrijding van Parijs door de 'partizanen', zoals hij door de Franse radio had gehoord. En enkele dagen daarvoor had hij met zijn echtgenote op kosten van hun vriend Bonda

229

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen