Worsteling naar waarheid - pagina 98

EEN S C H U C H T E R

B E G I N V A N W I S K U N D E A A N DE VU

hem voegen met een leeropdracht mathematische statistiek en haar toepassing op het verzekeringswezen. 38 Net op tijd, zou men bijna zeggen, want in het jaar dat zij gingen meewerken in het onderwijs, zou Koksma andere bezigheden krijgen. Zoals al eerder aangegeven, 39 droeg de senaat elk jaar een van haar leden voor om rector te worden, die dan door directeuren benoemd werd. In mei 1937 4 0 had men Koksma gevraagd om rector magnificus 100

te worden voor het komende seizoen. Hij had toen echter maar twee uur bedenktijd en bedankt voor de eer. Het jaar daarop had Koksma aangegeven een benoeming niet te zullen afwijzen. In eerste instantie ging men hem echter voorbij en vroeg P. S. Gerbrandy, de latere minister van justitie, om rector te worden. Hiertegen rezen echter bezwaren: Gerbrandy had naast zijn betrekking als hoogleraar ook een aantal bezoldigde nevenfuncties. Men had hem er al herhaaldelijk op gewezen dat dit niet kon, maar hij gaf niet toe. De emoties bij dit meningsverschil liepen behoorlijk op, waardoor Gerbrandy uiteindelijk niet werd benoemd. In Gerbrandy's plaats werd Koksma aangesteld, en hij kreeg op 21 september 1938 het rectoraat overgedragen van zijn collega G. J. Sizoo. Deze plechtigheid ging gepaard met een toespraak van de scheidende rector over de fata en data van de universiteit in het afgelopen jaar. In deze nieuwe positie kon Koksma dus niet alleen als collega, maar ook als rector de nieuwe lectoren in de Wis- en Natuurkundige Faculteit verwelkomen. 41 Blijkens de collegeroosters leden zijn onderwijstaken niet onder het rectoraat; Koksma ging gewoon door met college geven. Een jaar later, toen hij het rectoraat op zijn beurt overdroeg aan A. Sizoo, keek hij in zijn overdrachtsrede naar de omstandigheden buiten de universitaire kring, 'de zwarte wolken, die zich aan den internationalen hemel samenpakken'. 4 2 Drie weken eerder was immers met de Duitse aanval op Polen de Tweede Wereldoorlog begonnen. Dienstplichtige studenten, maar ook Grosheide en Haantjes, werden tijdens de mobilisatie onder de wapenen geroepen. 43 Het was Koksma dan ook duidelijk dat vroeg of laat ons land, ondanks de neutraliteit die het wilde handhaven, ook in het strijdgewoel zou worden meegezogen. Hij sprak echter zijn vertrouwen uit dat de vu in Gods hand was en de hoop dat vrede en vrijheid bewaard mochten blijven.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen