Kleine luyden in ontwikkeling - pagina 254

het riskspel met projecten

het riskspel met projecten Ben Zuidberg

Indonesië Na de zeven jaren in Tanzania keerde ik naar Nederland terug. Daar kreeg ik in 1986 de kans om voor de vu te gaan werken in Yogyakarta, in het natuurkundeproject dat al in 1972 was opgestart. Mijn taak was het geven van onderwijs en het opzetten van onderzoek in het masterprogramma. Het onderwijs was niet veel verschillend van het onderwijs dat ik in mijn eerste project moest verzorgen. Een verschil was dat er in Yogya geen kwaliteitscontrole van het onderwijs plaatsvond. In Tanzania was dat met het systeem van ‘external examiners’ juist goed geregeld. Maar op een ander punt, de mogelijkheden om materialen te kopen, was de situatie in Yogya weer beter dan in Tanzania. Het project was zodoende minder afhankelijk van aanvoer vanuit Nederland. En ook het dagelijkse leven was een stuk gemakkelijker: er waren in Yogya geen levensmiddelentekorten en zwarte markten. Voor het onderzoek ging ik drie junior-stafleden begeleiden. Dat was weerbarstig werk, vooral door de omzichtigheid waarmee je met hen moest omgaan. Bij deze leerling-onderzoekers was er uiteraard wel eens reden voor kritiek, maar je moest er dan op letten dat je de kritische noten een mooie verpakking gaf. Ook was het lastig om een echte onderzoekssfeer tot stand te brengen. Daarvoor was een soort cultuuromslag binnen de afdeling natuurkunde nodig. Maar er werden wel vorderingen gemaakt, zij het in een laag tempo. Zo werden we in 1989 uitgenodigd om een presentatie over fotoakoestiek te geven op een internationale conferentie in Jakarta. De voorbereiding daarvan had heel wat voeten in de aarde. Ik gaf er de voorkeur aan dat mijn ‘counterpart’ het verhaal zou presenteren, maar zijn Engels was daarvoor te slecht. De oplossing van het probleem was, dat ik de tekst geheel uitschreef, en dat hij die vier pagina’s compleet uit zijn hoofd leerde. De uiteindelijke presentatie op de conferentie liep als een trein. Als Nederlandse projectmedewerkers mochten we ons niet met politiek inlaten. Maar we kregen wel met de gevólgen van de politiek te

Kleine luyden in ontwikkeling; Perfect Service; pag 253

253

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen