De Vrije Universiteit en Zuid-Afrika 1880-2005 ([Deel 1]) - pagina 387

STUDEREN

AAN

DE

VRIJE

houdend. Voorlopig zag hij geen realisering van een dergelijke leerstoel.^6 Er dus kwam er niets van, hoe aantrekkelijk de broeders in Nederland en in Zuid-Afrika de gedachte van een leerstoel Afrikaanse taaien letterkunde aan de Vrije Universiteit ook vonden. Dekker wees op het geringe aantal mensen die konden doceren aan een calvinistische universiteit. Hij bevestigde als het ware een kanttekening die Wille bij Kuipers concepttekst had gemaakt: was Anna de Villiers principieel wel aanvaardbaar? Hij wist het kennelijk niet precies en wilde daarom in ieder geval in het voorstel laten opnemen, of zij al dan niet instemde met de grondslag van de v u . Die instemming was toen voorwaarde voor benoembaarheid aan de v u . Wille's kanttekening herhaalde dus de achtergrond van het voorstel: de stamverwante Zuid-Afrikaanse docent moest tevens een geestverwant zijn, om van harte verwelkomd te worden aan de gereformeerde v u anno 1950. In diezelfde geest sprak Goslinga, een van de ondertekenaars van het voorstel, bij de erepromoties van Van der Merwe en Van Rooy in 1952: met dat eerbetoon wilde de v u de 'banden met het stamverwante volk' nauwer aanhalen omdat dit tevens geestverwant is. 'Onze vaderen hebben in de zeventiende eeuw in Zuid-Afrika de gereformeerde kerk geplant en de statenbijbel gebracht, die zulk een diepgaande invloed zouden uitoefenen op het zich gaandeweg vormende Afrikaanse volk'. 317 Louw zal het misnoegd aangehoord hebben, onbewust overigens van het feit hoezeer dat hem persoonlijk raakte. Ik werd mij pas in mijn studietijd in Nederland bewust van de morele problemen rondom de apartheid, bekende Willie Jonker in Selfs die kerk kan verander.3l8 Zo nu en dan moesten de Zuid-Afrikaanse studenten, zeker na 1948, kritische vragen over de apartheidspolitiek beantwoorden. Soms van een aard, dat ze echte discussie onmogelijk maakten. Waarom hebben alle Zuid-Afrikaanse inwoners eigenlijk geen stemrecht, vroeg iemand aan J. L. de Villiers in 1948. Omdat de helft van de bevolking analfabeet is, antwoordde hij. 3 ' 9 Andere studenten hadden, zeker in de eerste jaren na 1948, soortgelijke ervaringen. Maar het onderwerp vroeg steeds meer aandacht en mettertijd konden zij de kritische vragen niet meer zo gemakkelijk ontlopen. 'Indien daar een aspek van Suid-Afrika is wat in Nederland aandag geniet, dan is dit apartheid', aldus de historicus Paul Zietsman in 1 9 6 0 . 'Vele Ne-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen