GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

'Het is ons een eer en een genoegen' - pagina 156

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

'Het is ons een eer en een genoegen' - pagina 156

Eredoctoraten aan de Vrije Universiteit sinds 1930

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

eredoctoraten

maken mensen vaak een ethisch onderscheid tussen wat is en wat zou moeten zijn. Over die vraag boog zich ook Eaves, die gevraagd was of we in een tragisch universum leven. Hij ontkende niet dat dat zo was, maar deed dat met evenveel geestdrift als hij destijds Pannenberg had aangevallen.

karel knip (2002) Werden in het verleden eredoctoraten nog wel eens een jaar of meer voorgekookt, het voorstel om wetenschapsjournalist Karel Knip (1946) een eredoctoraat te verlenen, dateerde van slechts een half jaar voor de uitreiking op 20 oktober 2002. Op 14 maart 2002 wees prof. dr. H. Timmerman, decaan van de Faculteit der Exacte Wetenschappen, op het belang van de journalistiek voor de wetenschap. Timmerman schetste de opkomst van de wetenschapsjournalistiek in Nederland, die hij liet vallen in de jaren vijftig. In de jaren ’60 en ’70 van de vorige eeuw trad een verschuiving op: er werd minder aandacht gegeven aan de wetenschap zelf en meer aan de gevolgen van de wetenschap voor mens, maatschappij en milieu. Vooral na de verschijning van het rapport van de Club van Rome in 1972, begon de journalistiek de (exacte) wetenschap kritischer te volgen. Karel Knip zette toen zijn eerste schreden op het journalistieke pad. Hij had aanvankelijk iets van Willie Wortel uit de strip Donald Duck: bezeten van wetenschap probeerde hij tevergeefs van alles uit te vinden – en sjeesde aanvankelijk ook nog als student. Knip begon in 1963 met een studie chemische technologie in Delft, studie die hij in 1967 afbrak om microbiologie te gaan studeren aan de Universiteit van Amsterdam. In de tussentijd deed Knip van alles wat in elk geval zijdeling riekte naar wetenschap en in elk geval zijn nieuwsgierigheid wekte: hij dook maandenlang tevergeefs naar een Duitse duikboot bij Kijkduin, probeerde een telescoop te bouwen – eveneens zonder resultaat. En hij volgde de landing op de maan niet zoals veel landgenoten via de geruststellende uitleg van Chriet Titulaer en Henk Terlingen op de televisie, maar vanuit het Surinaamse Coeroeni via een zendontvanger. Intussen zette de geëngageerde Knip zijn eerste stappen in de journalistiek. Hij schreef voor Propria Cures en was actief in dat deel van

155

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van maandag 1 januari 2007

Historische Reeks | 191 Pagina's

'Het is ons een eer en een genoegen' - pagina 156

Bekijk de hele uitgave van maandag 1 januari 2007

Historische Reeks | 191 Pagina's