'Het is ons een eer en een genoegen' - pagina 113
Eredoctoraten aan de Vrije Universiteit sinds 1930
eredoctoraten
112
christelijke geloofsvisie als niet bijzonder relevant meer te beschouwen, lijkt me, ook voor wie niet gelooft, een wat voorbarige conclusie, om het heel voorzichtig uit te drukken. Daarom is het goed dat er onder de universiteiten sommigen zijn die juist hieraan bijzondere aandacht willen geven.’ In het College van Decanen zal het vraaggesprek met genoegen zijn gelezen: een eredoctor die wetenschap en rekenschap moeiteloos combineerde en daarvoor ook een overtuigend pleidooi hield.
georges duby (1980) De erepromotor van de Franse historicus Georges Duby (1919-1996) luisterde naar de naam prof. dr. W. J. Wieringa, hoogleraar sociaal-economische geschiedenis aan de vu. Hij was het die Duby op 20 oktober 1980 de bul uitreikte en de toespraak hield. De drijvende kracht achter de erepromotie was echter prof. dr. A. H. Bredero, hoogleraar middeleeuwse geschiedenis. Hij schreef de uitgebreide aanbeveling Duby tot eredoctor te verheffen, die Wieringa in verkorte vorm publiek zou maken. Daarin gewaagde hij van de veelzijdigheid van Duby, die als hoogleraar middeleeuwse geschiedenis in Aix-en-Provence (19511970) naam maakte als sociaal-economisch kenner van de hoge Middeleeuwen. Hij schetste in een tweedelige studie een beeld van het Franse platteland in de Middeleeuwen aan de hand van tal van uiteenlopende bronnen. Zijn onderzoek was nauw verwant met de historici rond het tijdschrift Annales: Economies, Sociétés, Civilisations. Zij bestudeerden bij voorkeur eeuwen, geen gebeurtenissen aangezien ze op zoek waren naar ontwikkelingen op de lange, niet op de korte termijn. Na 1970, toen Duby de leerstoel mediëvistiek aan het prestigieuze Collège de France bezette, verruimde Duby zijn werkterrein en bedreef hij steeds vaker zogenaamde mentaliteitsgeschiedenis. Hij wilde weten hoe er in bepaalde periodes collectief gedacht werd, bijvoorbeeld over de liefde en over godsdienst. Daarover gesproken: Bredero erkende in zijn aanbeveling met droge ironie dat eredoctoraten niet worden verleend ‘omdat iemand zijn levenshouding baseert op het Evangelie van Jezus Christus’. Maar wel constateerde hij dat ‘in het werk van Duby een perspectief aanwezig is dat affiniteit vertoont met de doelstelling van de Vrije Universiteit’.
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van maandag 1 januari 2007
Historische Reeks | 191 Pagina's
Bekijk de hele uitgave van maandag 1 januari 2007
Historische Reeks | 191 Pagina's