'Het is ons een eer en een genoegen' - pagina 176

eredoctoraten

diverse faculteiten uit Europa bijeen te brengen. Daartoe riep hij een organisatie in het leven die vier keer per jaar wetenschappelijke congressen organiseerde, waar gegevens werden uitgewisseld en gesproken werd over standaardisatie van de tandheelkunde. In de daaropvolgende jaren werden ook tandheelkundigen uit andere landen uitgenodigd, dat alles steeds met de bedoeling de eenheid van aanpak en behandeling te vergroten. Shanley’s inspanningen bleven niet onopgemerkt. In 2002 werd hem gevraagd de twaalf nieuwe Europese lidstaten op tandheelkundig gebied de unie binnen te loodsen. Shanley richtte zijn energie vooral op de Oost-Europese opleidingen, die hij uit het isolement probeerde te halen door bijna vijftig visitatieteams op onderzoek uit te sturen en te laten rapporteren over de stand van tandheelkundig onderzoek. ‘Wanneer de Tandheelkunde in Europa in de toekomst van gelijkwaardige kwaliteit en inhoud is en een vergelijkbare aanpak kent, zodanig dat sprake is van Europese tandheelkunde, zal de geschiedenis Derry Shanley eren als de grondlegger ervan’, stelde Beertsen in zijn nadere motivering voor het eredoctoraat in november 2004. Het eredoctoraat voor Shanley zou ook goed zijn voor de Vrije Universiteit, beklemtoonde Beertsen: het toonde nog eens aan hoeveel belang de universiteit stelde in samenwerking met Oost-Europa ‘opdat onze kennis, deskundigheid en ervaring toegankelijk worden voor alle inwoners van Europa. De Vrije Universiteit en professor Diarmuid Shanley delen eenzelfde visie en doel!’ Shanley verkeerde nog in het ongewisse, toen deze woorden het College van Bestuur bereikten. Nadat hij in februari 2005 op de hoogte was gesteld, reageerde hij verrast. Hij schreef ‘greatly honoured’ te zijn, vooral omdat het eredoctoraat kwam ‘from such an internationally renowned centre of dental education and research’. Enkele maanden later, in juni 2006, viel een schaduw over de vreugde door het overlijden van Shanley’s echtgenote Orna. Shanley besloot zich naar de plechtigheid te laten vergezellen door zijn dochter Emma. Zij werden ondergebracht in het Museum Square Hotel in de De Laraissestraat te Amsterdam. Tijdens de plechtigheid op de Dies Natalis legde erepromotor Beertsen verband tussen het werk van Shanley en de christelijke wortels van de Vrije Universiteit. Waar Shanley zich zijn leven lang had ingezet voor Europese eenwording, daar wenste de universiteit studenten

175

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen