Peter Bak__Historische Reeks Deel 14 - pagina 284

media, mores en macht

delijkheid, ruimte en creativiteit om de organisatie verder mede vorm te geven.’ Dan moesten deze waarden natuurlijk wel voor iedereen gelden, autochtoon en allochtoon. Als een tweede pijler onder ‘organisationele’ verandering en dynamiek onderscheidde Veenswijk ‘evolutie’, zijnde de mate waarin cultuurontwikkelingen op het verleden aansloten. Dit paradigma lag eerder reeds ten grondslag aan Ybema’s in 2003 verdedigde dissertatie over de identiteitscrises die de dagbladen Trouw en de Volkskrant eind jaren negentig doormaakten. Contemporaine overwegingen en toekomstperspectieven bleken substantieel te worden beïnvloed door de levenslopen van beide kranten, ongeacht of die sympathiek dan wel antipathiek werden beoordeeld.65

media, mores en macht De identiteitscrises van Trouw en de Volkskrant waren onmiskenbare ontzuilingsperikelen die al meer dan vijftien jaar de aandacht hadden van de (sinds 2003 zelfstandige) afdeling communicatiewetenschap. Kranten waren niet langer boodschappenbezorgers van verwante politieke partijen, maar dit betekende niet dat ze minder belangrijk waren geworden – integendeel. Omdat de kranten een gemêleerder, in politiek opzicht ‘zwevender’ publiek bedienden, waren ze voor meerdere politieke partijen potentiële kanalen geworden om de kiezer te bereiken. Kranten, zo was eind jaren tachtig door de communicatiewetenschappers Kleinnijenhuis en Scholten geconcludeerd, waren dientengevolge machtiger geworden.66 In hun postzuilse positie, losgezongen van ideologie en traditie, school voor kranten ook een gevaar, namelijk ten prooi te vallen aan de waan van de dag. Dit nam een door Kleinnijenhuis geleide onderzoeksgroep na de millenniumwisseling waar. De Tweede-Kamerverkiezingen van mei 2002, januari 2003 en november 2006 waren ongekende mediaspektakels waarin journalisten aan de leiband van slimme spindoctors en welbespraakte politici liepen. Dat vele media zich er tijdens de campagne van 2002 voor leenden als boodschapper te fungeren van een even eloquente als flamboyante alumnus van de faculteit, aanvankelijk actief als lijsttrekker van Leefbaar Nederland, later de Lijst Pim Fortuyn aanvoerend, gaf volgens Kleinnijenhuis c.s. te denken. Hun onderzoek, een combinatie van media-analyse en pa-

283

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen