GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Peter Bak__Historische Reeks Deel 14 - pagina 28

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Peter Bak__Historische Reeks Deel 14 - pagina 28

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

positief en principieel

zij was. Hij begon een studie rechten die hij 1951, dertig jaar oud, bekroonde met de doctorstitel. De Jongs dissertatie, Politieke organisatie in West-Europa na 1800, was een veelomvattende en comparatieve studie die voor De Jongs verdere carrière alle goeds leek te beloven. De promotie vond plaats aan de rijksuniversiteit van Utrecht waar De Jong twee jaar lang assistent was van hoogleraar staatsrecht W. J. A. Kernkamp, van 1952 tot 1956 minister van overzeese rijksdelen. De Jong had het politiek bestel trouwens ook vanuit niet-wetenschappelijke invalshoek beschouwd, namelijk als parlementair redacteur van de Regionale Dagbladpers. Voorts maakte hij deel uit van de zogenaamde reorganisatiecommissie van de Antirevolutionaire Partij (arp) die de partij moest toerusten voor de veranderende naoorlogse samenleving.32 De wetenschap van de politiek, waarvoor De Jong de benaming ‘politicologie’ introduceerde, analoog aan sociologie33, was een eeuw eerder in Duitsland (‘Staatswissenschaft’) en de Verenigde Staten (‘Political science’) ontstaan. Wegbereidende disciplines als politieke filosofie en politieke geschiedenis hadden veel oudere papieren. Die voerden van Montesquieus De l’esprit des lois via de werken van denkers als Hobbes, Machiavelli en Augustinus terug naar Plato’s Politeia en Aristoteles’ Politika. De na 1945 in Nederland opkomende politicologiebeoefening was vooral van Amerikaanse origine, niet weinig gestimuleerd door Contemporary political science, de ruim zevenhonderd pagina’s tellende staalkaart die in 1950 werd gepubliceerd door de unesco, de ‘United Nations Educational, Scientific en Cultural Organization’. In de Amerikaanse ‘political science’ stonden menselijke gedragingen centraal; kwantitatieve onderzoeksmethoden moesten patronen en regelmatigheden aan het licht brengen; waardeoordelen waren niet aan de orde. Belangrijke representant van deze benadering was de Canadees-Amerikaanse politicoloog David Easton. In zijn begin jaren vijftig gepubliceerde The political system betoogde Easton dat er methodisch geen wezenlijk verschil bestond tussen sociale wetenschappen en natuurwetenschappen. Ook hier te lande deed Eastons wetenschapsopvatting opgeld, zij het van de scherpste kanten ontdaan. De Amsterdamse Gemeente Universiteit, waar aan de faculteit politiek-sociale wetenschappen verbeelding en vernieuwing toonzettend waren, ging hierin voorop. Verzamelen en tellen waren heel het wetenschappelijke leven niet; uitleggen en verklaren hoorden eveneens bij het academische metier.34

27

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 2013

Historische Reeks | 401 Pagina's

Peter Bak__Historische Reeks Deel 14 - pagina 28

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 2013

Historische Reeks | 401 Pagina's