Peter Bak__Historische Reeks Deel 14 - pagina 217

noblesse oblige?

216

leid onaanvaardbaar noemde (een duidelijke, volwaardige begroting was niet voorhanden) leidde zelfs tot het aftreden van het bestuur.8 In demissionaire status werden vervolgens enkele substantiële maatregelen genomen, waarvan de aanstelling van een krachtdadige financieel beheerder, in de persoon van Haye Berger, een voorname was. Onder diens leiding werd schoon schip gemaakt en kon na drie jaar een jaarrekening worden overlegd waarin nagenoeg quitte werd gespeeld.9 Niet minder belangrijk was de benoeming tot faculteitssecretaris, begin 1993, van Piet Vingerling, een wiskundige die elders binnen de universiteit zijn sporen als bestuurder al in ruime mate had verdiend. Het tweespan Berger-Vingerling trok de faculteit financieel en organisatorisch vlot en vormde een baken van stabiliteit in een vaak onrustige zee. Leen Snijders en Tilly Klaassen-Torbijn waren – al jarenlang – even onmisbare waarden in het bestieren van het onderwijs dat niet minder aan fluctuaties onderhevig was. Beiden speelden ook een belangrijke rol bij het in goede banen leiden van de expanderende vrije studierichtingen, waarvan com het hardste op de faculteitsdeur klopte. Wels en Willemier Westra, de naar financiële middelen zoekende voortrekkers van com, hoefden evenmin te rekenen op een willig oor van het college van bestuur, ondanks het fraaie onderwijsperspectief dat het college eind 1991 in de brochure Noblesse oblige voorspiegelde. Onder het strikte, in de jaren tachtig opgetuigde vf-regime waren financiering en organisatie van het wetenschappelijk onderzoek volgens het college dermate veel aandacht gaan opslokken dat de onderwijs­taak in het gedrang was gekomen.10 Een nieuwe ontwikkeling op researchgebied bleef in de brochure nog onvermeld: onderzoeksscholen. Centra van excellente wetenschappers moesten de Nederlandse universiteiten opstoten in de wetenschappelijke vaart der volken. ‘Trefwoord: internationale aanwezigheid,’ aldus het rapport dat een door het college van bestuur in het leven geroepen commissie-Onderzoeksscholen een jaar eerder had uitgebracht. Een ander trefwoord in het rapport was interuniversitaire samenwerking. Omdat de Vrije Universiteit voor eigen onderzoeksscholen vermoedelijk te klein was, leken partnerschappen met andere universiteiten onvermijdelijk, met dien verstande dat dit niet ten koste mocht gaan van het eigen vu-profiel.11 In Noblesse oblige werd het eigen gezicht van de vu eveneens bena-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen