Elfde Jaarverslag van de Vereeniging voor Hooger Onderwijs op Gereformeerde Grondslag - pagina 18

,^j,-"Zijne -aanvrage aan Directeuren om eervol ontslag als hoogleeraar ^^'- werd met zijn goedvinden veranderd in non-activiteit, hetgeen in het begin dezes jaars werd geregeld. De onderhandelingen met Dr. W. Geesink hebben tot het zeer gewenschte gevolg geleid, dat deze zich een benoeming tot buitengewoon hoogleeraar in de godgeleerdheid heeft laten welgevallen, hetgeen eigenlijk reeds had kunnen geboekt worden onder de feiten, die 1889 ons opleverde, aangezien het toestemmend antwoord van Dr. G. reeds aan het eind van dat jaar is ingekomen. Het ging evenwel vergezeld van eene verklaring, dat de Classis Rotterdam geen vrijheid gevonden had hem van zijn ambt in de Kerk los te maken, alvorens op andere wijze in zijne bediening zou zijn voorzien, zoodat destijds nog weinig te bepalen was, op welk tijdstip Dr. Geesink tot ons zou kunnen overkomen. Van een aanbieding om des noodig reeds in het begin des jaars een paar dagen der week over te komen, om eenige colleges te geven, meenden Directeuren, na overleg met den Senaat, geen gebruik te moeten maken; zoodat het 19 September 1890 werd, alvorens hij tot ons kon overkomen en zijne oratie houden. Het was voor ons allen een feestdag,- dezen nieuwen hoogleeraar onder ons te mogen zien optreden. Met een enkel woord werd in het vorig jaarverslag melding gemaakt van de groote teleurstelling, die ons trof, dat de verwachting werd afgesneden, een tweeden buitengewonen hoogleeraar in de godgeleerdheid onder ons te zien optreden. Dit feit nu had eigenlijk toen niet (althans niet op die wijze) gememoreerd moeten worden, daar men allicht den indruk zou bekomen, dat onze gehefde Dr. V. d. Bergh reeds in 1889 was weggenomen door den dood. Dit nu had eerst plaats op den 30''*^° April 1890, toen hij te Montreux in Zwitserland deze aarde verliet, om te deelen in de heerlijkheid van Gods uitverkorenen. Aan zijne nagedachtenis wijdde prof. Woltjer een woord van warme hulde in de openingsrede, welke hij hield ter gelegenheid der jaarlijksche algemeene vergadering te Amsterdam, welke ook in het kort hierachter volgt (zie het verslag dier vergadering). Dat God ons dezen broeder ontnam, blijft voor ons een niet te verklaren verborgenheid. Zoo iemand, dan zou hij een element van beteekenis in menig opzicht voor onze stichting zijn geweest. Zijn veelvuldig talent, zijn liefhebbend hart, zijn godzaüg gemoed, zijn machtige invloed zouden een niet te waardeeren schat voor ons geweest zijn, zoowel voor de wetenschap, als voor het onderling verkeer en den invloed naar buiten. Juist waren al zijn bezwaren weggenomen. Nog één voorwaarde had hij gesteld, en daaraan was reeds in beginsel voldaan door het besluit van de algemeene vergadering, iu 1889 te Dordt gehouden, om voor de theologische faculteit verband te zoeken met de ker-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen