Zestiende Jaarverslag van de Vereeniging voor Hooger Onderwijs op Gereformeerde Grondslag - pagina 38

XXXVI

Fruin, Bakhuyzen, Motley, ze hebben in hun werken over onzehistorie het Calvinisme geëerd ; maar wat hebben ze daarmee anders gedaan dan de graven der profeten gebouwd; innerlijk verheugd dat in deze dagen die Calvinistische geest werd teruggedrongen en bestreden! De diepe overtuiging die ons bezielt en jubelen en juichen doet is deze, dat in het Calvinisme een gave Gods aan den menscli is. geschonken van buitengewone beteekenis. Onder alle richtingen en overtuigingen ter wereld is er niet ééne, die de eere van onzen God zóó op het hoogste klimmen doet. Het Calvinisme eischt alles op voor de eere Gods. Beginselloosheid, waarbij het leven voor de eere Gods zou ontbreken, is gevloekt van den Heere Zebaoth. Het Calvinisme is het Soli Deo Gloria; het is Gods souverein gezag over alles te erkennen, en te eerbiedigen; het is de practische exegese; het alles omvattende, alles beheerschende, het ééa en het al. Die overtuiging leeft diep in onze ziel, en elk goed Calvinist moet het Guido de Brés, een der Calvinisten die hun belijdenis met hun bloed hebben bezegeld, na durven zeggen : Eens komt de dag des oordeels, en dan zal de Zone Gods onze zaak moeten bekennen de Zijne te zijn, omdat zij de eere Gods het meest en het hoogst en. het liefelijkst houdt. Niet door óns werk, anders zouden we vreezen dat onze zaak verloren ware, maar eens, als het zijn moet in den dag des oordeels, zal de innige deugdelijkheid onzer zake worden erkend. Daarom kunnen wij jubelen en juichen. De Calvinist duikt in de diepte, maar blijft niet als de Dooper in den put zitten. De Calvinist rijdt op de hoogten van Gods heiligheid, en verblijdt zich niet nu en dan; niet alleen in zonni'ge en vreugdevolle dagen; hij verblijdt zich te allen tijd. Ge hebt ze gekend, de Calvinisten als Brummelkamp, Van Velzen, Bechtold en Dibbifz, mannen die altijd een lach óp het gelaat hadden, een lach, al was die nu en dan vermengd met een traan van smart en rouw. jiEen school onder 't kruis" zijn we genoemd, en het z's zoo; maar vroolijk volgen wij, waar Hij ons leiden wil; het kruis Hem nadragende. Bij ons kan, zooals bij de Dordtsche Synode, een toon van dank klinken en een woord van profetie worden gehoord. De Synode profeteerde, zooals ik het u in ^ Vota herinnerde, biddende, dat tot den jongsten dag hare belijdenis van kracht mocht wezen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen