Twintigste Jaarverslag van de Vereeniging voor Hooger Onderwijs op Gereformeerde Grondslag - pagina 38

XXXTI

Laat ons dan zien, hoe het ten dien aanzien met art. 2 derStatuten gesteld is; hoe de daar gekozen formuleering aan het doel beantwoordt. Men heeft zich daartoe alle moeite gegeven, en daarover kan spreker zeer goed oordeelen, die de geboorte van het artikel heeft bijgewoond^, die dus weet hoeveel er over gediscussieerd is; hoevele amendementen zijn ingediend; en hoe het eindelijk, na lang en rijp beraad, is vastgesteld. Ter toelichting deelde spreker eenige indertijd ingediendeanièVid e meuten mee. Vatten we nu het artikel scherp in het oog, dan ligt daar allereerst in, dat alle onderwijs aan de Vrije Universiteit geheel en ten volle aan de Heilige Schrift is gebonden; en wel zóó, dat men aan dien band niet ontkomen kan. Want had men slechts gezegd, dat het onderwijs aan de Heilige Schrift gebonden is, men zou geen vastheid hebben verkregen. Immers onder de uitdrukking „Heilige Schrift" verstaat men zoo velerlei; ieder dekt daarmee eigen inzicht. Doch nu men spreekt van de Gereformeerde beginselen in het algemeen en van de Formulieren van eenigheid in het bijzonder, nu is alle quaestie over de Schrift in eens opgelost en weet ieder, waaraan men zich op dit punt heeft te houden. Daarmee is uitgesproken, dat de Heilige Schrift in alles het onderwijs aan de Vrije Universiteit beheerscht; geen gelijk gezag daarnevens, van welke andere geschriften ook. Voorts is daarmede ook vastgesteld, hoe die Schrift te beschouwen is. En er ligt tevens in, dat en hoe het gezag van die Schrift metterdaad is te handhaven. Juist om dit art. 2 werd in 1878 dan ook zelfs van Groningsche zijde erkend, dat de eenige grondslag van het. onderwijs aan de Vrije Universiteit de Heilige Schrift is. Doch het artikel geeft óók te kennen, dat niet ieder maar den Bijbel vóór zich nemen kan om er uit op te diepen wat er voor de wetenschap uit op te diepen is. Er is sprake van „Gereformeerde beginselen". Een Gereformeerde erkent, dat er in de kerk van Christus ook eene leiding is des Heiligen Geestes, die, vooral tegenover opkomende dwalingen, de beteekenis van het Schriftwoord hoe langer hoe beter leert verstaan, en die, naarmate het leven rijker en voller wordt, ook des menschen gedachten, althans bij de geloovigen, al meer inleidt in hetgeen God zelf ons van zijn gedachten heeft geopenbaard. Daardoor is er in den loop der tijden een wel samenhangende belijdenis gekomen, en een daarmede overeenkomende levens- en wereldbeschouwing, die historisch den naam draagt van „Gereformeerd". En nu wordt in art. 2 mede uitgedrukt, dat dit Gereformeerde (in tegenstelling met Eoomsch, Luthersch, Doopersch, revolutionair, enz.) het karakter van de Vrije Universiteit is, en zulks moet blijven'. In de derde plaats wordt hier uitgesproken, dat deze Gereformeerde beginselen, wat de Godgeleerdheid betreft, uitgewerkt zjjn in de drie Formulieren van eenigheid. Dit ligt in het woordje „mitsdien", dat nooit beteekend heeft of beteekenen kan: „op gezag van"; of: „uit.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen