Vijf-en-twintigste Jaarverslag van de Vereeniging voor Hooger Onderwijs op Gereformeerde Grondslag - pagina 34

XXXIV

de dagen der Afscheiding, met de vrijheid die op kerkelijk g ^t onderdrukt werd. Zoo is het gegaan i n de jaren die volgden, met "* vrijheid voor de lagere school. E n ofschoon dan, telkens als die vrijhe '^ veroverd waren, de » l i b e r a l e n " zeiven hunne vroegere gedragslijn at'keU' den, toch bleef en blijft h u n houding dezelfde, als hetzelfde streven D9*j vrijheid op een ander punt aan de orde k w a m . Zoo ook n u op ° gebied van het Hooger Onderwijs, waar zij wederom de vrijheid l a n g mogelijk tegenstaan. H e t laatst en het krachtigst zijn zij da voor werkzaam geweest bij de verkiezingen voor de Provinciale Stat ",' die door hunne houding geheel tot een politieken strijd gemaakt zij ^ en dan was het wapen, dat zij eerst en meest tegen de Regeei" "* gebruikten, juist dit wetsontwerp op het Hooger Onderwijs. A a n is te danken (of ten minste toe te schrijven), dat men i n de laat maanden, meer dan ooit, overal i n den lande met de Vrije U u i v e r s i . zich heeft beziggehouden; dat de vraag gesteld werd of men ook ° j haar vrijheid en gelijkstelling wei.schle; en dat ons geheele volk * het ware werd opgeroepen, om zich daarover uit te spreken. W e l ' dat is dan ook geschied. E n zoo staan we nu voor het feit dat plebisciet steun geeft aan Regeering en Tweede Kamer, ook met naa' op het punt, dat ons hier het meest ter harte gaat. Dat w i l zeker zeggen, dat nu heel die meerderheid met de Vrije Universiteit zoo 'j^ zonder is ingenomen, of zelfs enkel bestaan zou uit vrienden en P ? . j verwanten. Maar wel heeft het deze beteekenis, dat ons volk i n 'J. groote meerderheid vrijheid w i l , vrijheid ook voor geestesrichtingen. men zelf voor'verkeerd houdt en tegenstaat. E n gelijk we voorde Vfl) Universiteit zulke vrijheid noodig hebben, om haar naar haar aanleg en stemming te doen groeien, zoo is z u l k e vrijheid ons ook tevens genoeg; d w a n g i n den strijd der geesten is, naar onze overtuiging, ongeoorloo'j altijd schadelijk, en ook op den duur onmogelijk. Dat die overtuig' '* thans gebleken is ook genoegzaam tot ons volk te zijn doorgedroeg' j en daardoor a.;n de Vrije Universiteit hare vrijheid des te vaster verzeke' is, mag dan thans, en i n deze vergadering, wel met blijden dank w o r d opgemerkt. W a t de menscheo ten kwade dachten, dat heeft God goede gedacht. j Alleenlijk (iaat mij dit nog aan het gesprokene toevoegen), nien> * meene, dat we er n u zijn : dat er nu een toestand komt, waarin o$ planting wel moet groeien en vrucht dragen; om het zoo eens uit drukken, vanzelf en door eigen levenskracht. Op natuurlijk gebied\ dat van een boom zeker niet te verwachten. E n we kunnen bij r beeld wel blijven, om het ook genoegzaam i n te zien met betrekki"'* tot de Vrije Universiteit. ^ Zij was als een boom die i n de uitspreiding zijner t a k k e n dooi', naaste omgeving belemmerd werd. A l s dan van die belemm" " slechts een deel, ij het ook een belangrijk gedeelte, wordt w e g g e n o O ' dan zal de eigenaar van dien boom zeker dankbaar zijn, maar kan hij t i c h nog niet geheel voldaan zijn. Met betrekking tot de Universiteit zal ik die gedachte nu niet verder gaan u i t w e r k e n ; da . voor is het hier niet de plaats, en thans niet de tijd. Vreugde en da over hetgeen verkregen werd, is hier n u overheerschend; nog e

1

e

l 0

r

af

6

1

1

5

te

v

s

11

e e

D

ee

Z

1

5

6

t e

al

1

1

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen