Jaarboek 1934 - pagina 81

79 dagen die verliepen sinds de Eerste Kamer Vrijdag j.l. het onderhavige wetsontwerp aannam, heeft me reeds geleerd, dat een nietgeestverwante buitenlander z'n plan zich bij ons te doen inschrijven terstond liet varen, toen ik, bemerkend dat hij niet op de hoogte was, het m'n taak achtte hem te wijzen op de mogelijkheid, dat straks aan den moeizaam verkregen bul hier te lande wel eens geen enkel civiel effect zou kunnen verbonden blijken, — Wel is er een geheel andere mogelijkheid, die overweging verdient: wanneer n.l. de springvloed van nominalistische wereldbeschouwingen nog langer de door piëtistisch kwelwater ondermijnde dijken wegspoelt en de erve der christenheid steeds verder blank zet, is het niet uitgesloten, dat meer dan één jonge geestverwant der V. U. die zich niet in een hem opgedrongen corporatief studentenleven thuisvoelt, zich wel genoopt ziet de wijk te nemen naar veiliger streken. Dezen ballingen zal het echter allereerst zijn te doen niet om een positie hier te lande maar om een principieele voorbereiding voor de zware taak die hen in eigen land wacht. Zulke vreemdelingen zijn, zoolang de bullen der Nederlandsche universiteiten nog in hun land worden erkend, voldoende gebaat met de toelating tot studie en examina hun door de V. U. geboden. Dat hun getal groot zou zijn mag ik, gezien de bezwaren die een studie buiten eigen vaderland plegen aan te kleven, betwijfelen. Maar aan eventueele moeiten uit zulk een gang van zaken voortvloeiend zou de V. U. met vreugd het hoofd trachten te bieden. Zelfs kan gevraagd of, indien dezen uitgewekenen de terugkeer naar eigen land zou zijn afgesneden, de regeering op den duur er niet toe diende te komen, zulke mannen, die met de reformatie niet anders begeeren dan vrijheid om God te dienen naar Zijn Woord en daarom voor ons staatsieven geen gevaar zullen opleveren, te onderscheiden van de in den grond der zaak revolutionaire elementen die, schermend met termen als vrijheid van het autonoom gewaande geweten, dat ongetwijfeld wél doen, met welke vraag weer één der desiderata van de reformatie aan de orde komt — men denke aan de voorrede op Calvijn's Institutie. Heel wat korter dan bij het contact met de regeering kan ik stilstaan bij dat met de zuster-universiteiten. Officieel vindt dit plaats via het Rectorencollege, op welks samenstelling en werkwijze reeds m'n afgetreden ambtgenoot der Gemeente-universiteit eergisteren een m.i. moeilijk te weerleggen critiek leverde, zoodat ik dit punt zal laten rusten. Wel vermeld ik met ingenomenheid het contact met de S. U., dat dit jaar meer inhield dan de gewone wederzijdsche officieele bijwoning van eikaars dies en rectoraatsoverdracht, en misschien ook in de toekomst iets kan beteekenen: bij alle principieel verschil in grondslag en doelstelling hebben twee universiteiten die beide in onze goede stad gevestigd zijn en niet van het Rijk uitgaan allicht eenige punten waarin hare belangen met elkaar strooken.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen