Jaarboek 1935 - pagina 69

67 Z. K. H. Prins Hendrik der Nederlanden, die onze Universiteit de eer aandeed bij haar halve eeuwfeest mede aan te zitten aan den feestmaaltijd, bewaren wij een dankbaar aandenken. Al de liefde van Nederland voor Oranje gaat nu uit naar H. M. de Koningin en Haar Koninklijke Dochter. Zoolang Koningin Wilhelmina de kroon der Oranjes draagt voelen wij ons veilig en gelukkig onder Haar scepter, danken wij God voor dien grooten zegen. En onze Prinses, met hoeveel liefde hebben wij Haar niet zien opgroeien! Welke hoop is niet op Haar gebouwd! Hoeveel gebeden worden voor Haar niet opgezonden! * Keeren wij ons thans naar de Universiteit. Ab love principium: beginnen wij met het college van Directeuren. De samenstelling van dit college kan doen denken aan de bedoeling om luister aan onze school bij te zetten. Dit doet het ook, maar die luister is slechts een nevenproduct. Bij Directeuren berust de bestuurshoogheid over onze school. Zij dragen — om van hun arbeid een deel, in dezen benarden tijd niet het lichtste te noemen — de zorg en den last der financiën, en wij zijn hun dankbaar dat de hoogleeraren daardoor in de handelingen van den leeftocht niet ingewikkeld worden, — natuurlijk voorzoover zij niet, evenals alle vrienden der Universiteit, mede hare lasten dragen, en voorzoover zij niet, evenals alle bezoldigde personen, die bezoldiging zien achteruitgaan. In het college van Directeuren was dit jaar de heer Schouten aan de beurt van aftreding, en niet herkiesbaar. Ik heb eens, een jaar of tien geleden, den heer Schouten een man met een wijs hart genoemd; mijn bedoeling was daarbij allerminst om aan zijn gaven van hoofd, gelijk het wel heet, te kort te doen. Van beide, hart en hoofd, moge de V. U. ook in de toekomst nog kunnen genieten. In de plaats van den heer Schouten werd de oud-Directeur de heer J. J. C. van Dijk weder als zoodanig benoemd. Ik herinner mij nog levendig den namiddag in 1921, toen ik hem voor het eerst in mijn woning zag, tijdens de kabinetscrisis in verband met de verwerping van een artikel van het ontwerp-dienstplichtwet, voor welke verwerping ook de antirevolutionairen de verantwoordelijkheid droegen. Van Dijk was aangezocht als Minister van Oorlog op te treden, en kwam met den toenmaligen voorzitter der antirevolutionaire kamerclub over zijn denkbeelden spreken. Hij is op dat critieke oogenblik in de bres gesprongen en heeft als Minister van Oorlog de dienstplichtwet in veilige haven gebracht. Daarmede heeft hij niet alleen aan de antirevolutionaire kamerclub, maar aan onze defensie en aan het vaderland een dienst bewezen dien ik althans nooit zal vergeten. Moet ik verontschuldiging wagen voor deze persoonlijke herinnering? Zij is niet uitsluitend persoonlijk,

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen