Jaarboek 1972-1973 - pagina 38

dan is het duidelijk dat ook voor hen zelfonderzoek onontbeerlijk is. De Vrije Universiteit heeft vooral dankzij veler persoonlijke inzet dit afgelopen jaar bij alle tekortkomingen en moeilijkheden zekere voorspoed gekend. Nu als voorheen zich bezig houdend met jeugd en kennis, bleven beide haar fascineren: de eerste vernieuwt zich steeds; de laatste veroudert nimmer. Zij weet zich nog op een andere wijze dan de rijksinstellingen voor wetenschappelijk onderwijs, zij weet zich op als het goed is uit diepe overtuiging voortspruitende, van de overige bijzondere universiteiten en hogescholen verschillende wijze verplicht tegenover de Waarheid, persoonlijker uitgedrukt tegenover Hem die de Waarheid openbaart. Evenals de wetenschap niet aan tijd en plaats gebonden is voelt zij zichzelf in omvattend, in universeel verband opgenomen. Tegelijk tracht zij aan haar nationale roeping te voldoen, in ons volk te staan, voor haar deel geestelijke leiding te verschaffen. Daarom kan als deze week Koningin Juliana haar 25-jarig regeringsjubileum viert ook onze universiteit delen in de dankbaarheid. Een bedilziek, niet gemakkelijk volk is de vorstin ten diepste verplicht. Vaderlandsliefde behoeft niet de laatste toevlucht van een schelm te zijn - Johnson -, een soort zwendel Lessing - of ten minste een vergeeflijke zwakheid - een tegenwoordig wel aangetroffen opinie. Het Oranjehuis - de oudste regerende dynastie in Europa heeft zich voorheen niet voor enge belangen in de eerste plaats, maar voor de geestelijke vrijheid willen inzetten. Onze Souvereine heeft met wegcijfering van eigen verlangens begeren te dienen. Wat het Wilhelmus, een der grootste volksliederen ter wereld maakt, is het besef dat lijf en goed wezenlijke betekenis missen en dat ons aardse leven bestemd is te verdwijnen: het zal hier haast zijn gedaan om zich dan samen te trekken in wat ook voor universiteit en wetenschap een nimmer te verzaken roeping uitmaakt, het 'obediëren in der gerechtigheid'. Waar anders een plechtigheid als deze met het vivat floreat crescat academia nostra besloten wordt heeft het bij wijze van uitzondering volledig zin wanneer ik eindig met de wens dat zegen onze Vorstin geschonken worde: Domine Salvam fac Reginam nostram. Ik heb gezegd.

36

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen