1959 Geloof en Wetenschap : Orgaan van de Christelijke vereeniging van natuur- en geneeskundigen in Nederland - pagina 244

EVOLUTIE-PERSPECTIEF

201

onherroepelijk bij God uitkomt en zelfs het christendom als de meest harmonische laatste phase van deze evolutie moet beschouwen en erkennen. Zonder twijfel is deze gehele redenering met de allerbeste bedoelingen opgezet, en wanneer men Teilhard's geschriften bestudeert, komt men onder de bekoring van zijn geweldige visie. Hoe meer men echter van hem leest en hoe beter men zijn bedoelingen doorziet, hoe meer men ook de vraag stelt of Teilhard niet op tragische wijze toch nog net de verkeerde methode heeft gekozen om zijn op zichzelf uiteindelijk in hoofdzaken juiste christelijke visie aan de natuurwetenschappelijke mens van vandaag kenbaar te maken. Een methode, die in de grond van de zaak niet veel verschilt van die van du Noüy. Weliswaar voert Teühard God niet in als een ,,anti-kans", maar toch komt God bij hem te voorschijn als sluitstuk van een, naar zijn stellige bewering, slechts wetenschappelijk betoog. En hiermede wordt het geloof toch weer in de sfeer van het redelijk denken opgenomen, zodat men het er op grond van argumenten mee eens of niet mee eens kan zijn. Dat hem de synthese toch niet is gelukt, komt ook daarin wel duidelijk tot uitdrukking dat in zijn beschouwing het „kwaad" eigenlijk niet functioneert, en dat hij wanneer hij de geschiedenis van deze cosmos overziet, de kern van het evangelie van Christus zelfs niet als „verschijnsel" heeft weten op te nemen. Zonder twijfel is dit één van de redenen geweest, waarom Teilhard van kerkelijke zijde geen toestemming tot publicatie heeft gekregen. Er zouden ook bij vele details van Teilhard's redenering vraagtekens gezet kunnen worden, zoals bij het sterk speculatieve van het aspect van de „binnenkant", waardoor het onderscheid tussen het physische, het biolische, het psychische, en het typisch menselijke genivelleerd wordt, en waardoor de ware problematiek betreffende het ontstaansvraagstuk grotendeels wordt weggepraat. Zo ook bij zijn vergaande speculaties over de contractie van de mensheid, en zijn wel zeer optimistische visie over de christianisering van de mensheid. Het zou ons hier echter te ver voeren indien wij daar nu op zouden ingaan. Wanneer wij, aan het eind van dit overzicht, nog eenmaal terugzien op het hedenmiddag behandelde, dan doen wij dat om te trachten daaruit een les te trekken. De grote vraag waarvoor het evolutionisme ons in de vorige eeuw heeft gesteld, en waarvoor het ons ook nu, na 100 jaren weer bij de recente problematiek rond het evolutie-perspec-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen