1959 Geloof en Wetenschap : Orgaan van de Christelijke vereeniging van natuur- en geneeskundigen in Nederland - pagina 49

GENEESKUNST EN EXISTENTIALISME

33

vormen niet, de al of niet schadelijke bijwerkingen en de juiste dosering (J a s p e r s e). Ook bij dit tweede punt valt derhalve een merkwaardige overeenkomst tussen geneeskunst en existentialisme te constateren. Wij zagen toch hoe sterk de aanhangers der existententiefilosofie de nadruk leglen op de ervaring. Volgens hen is het arbeidsveld der filosofen slechts de empirie en alleen door middel van de ervaring trachten zij het probleem van het zijn in de wereld op te lossen. Een volgend punt van overeenkomst, nauw hiermede samenhangend, IS het samengaan van theorie en practijk. De existentialisten beogen namelijk een theorie, welke tevens praxis is, een wijsbegeerte, welke tegelijk een in de practijk van het leven werkende kracht is. En ditzelfde geldt van de experimentele farmacologie. Immers het dierexperiment geeft ons wel een fundamenteel richtsnoer voor de werking van een bepaald geneesmiddel op het organisme en voorts een inzicht in hoeverre het gevaarlijk kan zijn voor de levende substantie, maar de ervaringen aan het ziekbed opgedaan zijn niet altijd dezelfde als die, welke bij het proefdier worden waargenomen. Er is verder verschil tussen hetgeen zich afspeelt in het laboratorium en wat geschiedt in het lichaam; in vitro is niet synoniem met in vivo. M.a.w. de practijk, de ervaring aan het ziekbed, heeft ook hier het laatste woord. „The best proof of the pudding is in the eating". En dit geldt niet alleen voor de interne therapie, maar evenzo voor de chirurgische therapie. Opereren kan men niet uitsluitend uit boeken leren; hiervoor is nodig een practische opleiding. Alleen door oefenine, door ervaring, wordt men een goed chirurg. Ook op dit beroep is van toepassing het bekende Franse gezegde: En forgeant on devient forgeron. En bewijst ten slotte niet, wat de Duitsers noemen „Methode der Wahl", d.w.z. dat onder de talrijke geneesmiddelen en methoden om ziekten te behandelen er één is, welke blijkens de ervaring de voorkeur verdient, dat de practijk in de geneeskunst nog altijd hoogtij viert? Geneeskunst zonder practijk is niet denkbaar en S o r s b y heeft daarom volkomen gelijk als hij sclirijft: „Het staat dan ook vast, dat in de wetenschappelijke methode (waarvan de moderne geneeskunst slechts één der vele toepassingen is) de ervaringsleer een onbetwiste plaats inneemt". In de vierde plaats kan op het volgende gewezen worden. Er is een voortdurende wisselwerking tussen individu en milieu, tussen mens en ding, waartoe ook gerekend dienen te worden de maatschappelijke

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen